demiþtikki
biz ölümlüyüz
sevgimiz ölümsüz
seni ruhumla sevdim
ölüm yok ruha; sözümüz söz...
unutmakmý ?
iþte o, mümkünsüz
vede imkansýz
bizim gibi candan, özden sevenlere...
bu nasýl sevgi; sevgili...
günbegün; artýyor eksilmiyorki
uzaklýk soðutamaz bizi bizden
masada unutulan çay deðil sevgi
seni öyle çok, seni öyle çok, seviyorumki
seninle ilgisi olmayan herþeyi, herþeyi çýkardým gözden
ne þartta olursa olsun, aþkýmý yaþarým el ele seninle ben...
vasiyetim var kabul edersen
eðer senden önce ölürsem
beni o kahve gözlerine gömsünler
adýmý yalnýz sen bil yeter...
olmasýn ismim cismim
çiçekte istemem
hep orda kalayým...
her gün bir Fatiha okusan yeter
her cümlesine bir gül biter
senden önce öldüm diye sakin üzülme sen
sen ölmeden, ölsemde; seninle yaþarým ölmem ben...
güldüðünde kirpiðinde mutlulukla salinayým
her aðladýðýnda kahrolayým
kirpiklerine sýmsýký tutunayým
kapansýn gözlerin
düþmesin o sevdiðim yüreðine acý gözyaþýn...
aðlatma hep onu güldür diye; Allah’ima yalvarayým...
20 AÐUSTOS 16:49
Mlk