BİLİNMEZE DOĞRU

Geceyi yýrtarak geldim buraya
Mor daðlarýn eteklerinde kaldý hüzünler
Gri gökyüzü ve safran sarýsý bir denizi býraktým geride
Dönüþ yok olamamalý da
Kim ister ki baharda zemheriyi yaþamak son deminde

Kanatlandým bende kuþlarla
Uzak diyarlardan geldim
Zifiri karanlýk bir geceyi býraktým
Ve kandilsiz sokaklardan geçtim

Buz tutmuþtu yürüdüðüm kaldýrýmlar
Menekþe kokusunu özledim
Meyvaya durmak üzereyken dallar
Bunca yýl kurusun diye mi bekledim

Hem sen nerden bileceksin ki
Irmaklar vardý su deðil zehrini akýtan
Sabah doðmasýný beklediðin güneþ yok
Yok gök kubbeme baktýðýnda
Alabildiðine bir mavilik
Denizlerin de rengi solmuþtu hani
Nedir bu tarifsizlik

Daðlar gördüm paramparça olmuþ
Taþ taþ üstünde kalmamýþ
Bir olmaza býrakýlmýþ her yer
Hiç birþeye zaman kalmamýþ
Yakýlmýþ yýkýlmýþ gelecekler
Bu neyin nesidir diyede soran olmamýþ

Bir ölüm sessizliðindeydi her yer
Buz gibiydi odamýnda dört duvarý
Isýtmýyordu üzerime örttüðüm battaniyem
Yansýyordu odamýn duvarýna titrek bir mum ýþýðýndan süzülen gölgem
Gelmez mi bahar açmazmý çiçekler derken rengarenk
Bir daha görecekmiyim acaba sabahý
Allah’ým kim küstürmüþ olabilirdi doðayý

Sürgün edildim düþlerimden
Hiç sorgusuz sualsiz
Ýdama mahkum gibi öylesine çaresiz
Kasýrgalar kopar bedenimde
Gecede ayný gündüzde
Hep ayný dert hep aynýsý her seferinde

Aslýnda bir umut vardý beklediðim
Keþke olsaydý keþke bir ümit verseydi
Yok olmazdým gecenin kör karanlýðýnda
Hüzünlü yarýnlara uyanmazdým dert þafaklarýnda
Sendin ey sevgili sendin en sevgili
Bana çare olacak yok zamanýmda

Artýk çok geç biliyorum
Durup durup hep kendime soruyorum
Keþke gelseydi keþke olsaydý diye
Keþkelerde çare deðil biliyorum
Ben yine kendimden habersiz
Bir olmazýn içinde yoksa baþka dünyalarýmý mý yýkmaya gidiyorum

Sedat Kesim
Sosyal Medyada Paylaşın: