seni özgür býraksam
çocukluðun dahil alýp gitsen her þeyini
evlerin çay bazlama küp peyniri kokusu
küçük pencereleri kýsa perdeleriyle gitsen
o kocaman sandýðýmýz ara sokaklarý bile götürsen
ne kalýr bende
neyle düþ kurarým diyorum
köpeði bile uslu caddelerde
hangi rüyaya adým atarým
beni yalnýz býraksan
bütün bakýþlarýný alýp gitsen
cehennem gibi yaksa özlemin
baþka renkli bahçelerde gezinsen
önüne bir masa kurulsa denize nazýr
Ýstanbul baksa gözlerin
kýracýn nakýþýyla sürmeli
bir ceylan indirse kirpiðini yere
bir gemi uzaklaþýp gitse senden
gurbetçi düdüðünü çalarak
olmaz bilirim
cennetin yasak meyvesini göz göze yedik biz
dünya yalanýna birlikte kandýk
birlikte hamur yoðurdu
ilâhi, türkü söyledi annelerimiz
ayný çýkmaz sokaðýn taþlarý acýttý
sevda dokusunu tenimizin
elin elimi buldu
mahalle konuþtu ikimizin sevdasýný
bizim ayrýlýðýmýz
olasý deðil
iltica etmektir baþka ülkeye..
19. 08. 2016 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.