Bu sabah bülbül yutmuþ gibiyim... Bülbül gibi bülbülyan benim. Sanýrsýn, tüm dünyanýn iþini, Bir çýrpýda hallettim. Beyde, paþada, haným aðada, yok keyfim. Dün; sabah yýldýzýyla uyanmýþtým, Bu gün, sabah yýldýzý yetmedi.. Diyorum ki; Çok yýldýz var, sakýn karýþmasýn benimki.. Geçtim ben yýldýzdan, Keyf benim deðil mi ki? Gözümü aya diktim... Ay .... Evet "o"...tek o O bir tane O benim olmalý ... Onu benim ilân etmeli.. Ona neþeli þarkýlar yazýp söylemeli. Onu öyle cezbetmeli, öyle cezbetmeli ki, Yýldýzlar kýskanmalý... Kuyruklu yýldýzlar, kuyruðunu, altýna almalý.. Göz kýrpan yýldýz kalmamalý. Ay parçasý deðil ...ay parçam deðil... O gülen AY, tümüyle benim olmalý... Asiye
Sosyal Medyada Paylaşın:
Asiye Karagözlü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.