Sapýp ters güzergaha kapýlarý kapatýp
Çýkarsýn deli gönül bu yolun dönüþü yok.
Yorgun hayallerini tek tek önüne katýp
Býkarsýn deli gönül bu yolun dönüþü yok.
Göklere yatak serip kurarken düþlerini
Felek ertesi güne erteler iþlerini.
Sabredip niyaz edip belki de diþlerini
Sýkarsýn deli gönül bu yolun dönüþü yok.
Aþarak nice daðý, hasret denizlerini
Vurursun taþtan taþa çaresiz dizlerini.
Kirpiðinin üstünde geçmiþin izlerini
Yýkarsýn deli gönül bu yolun dönüþü yok.
Yaþanan duygularý yüreðinde aklayýp
Akýp giden zamaný bir gülüþe saklayýp.
Yazdýðýn son mektubu bir kez daha koklayýp
Yakarsýn deli gönül bu yolun dönüþü yok.
Kumaþ çok kýsa geldi dikiþ bilmez terziye
Kefeleri boþ koydu durmadan teraziye.
Þöyle geçmiþe dönüp gözyaþýyla maziye
Bakarsýn deli gönül bu yolun dönüþü yok.
Gezgin arý çiçekten toplar her gün balýný
Sen ki koca çýnarsýn yel mi kýrar dalýný.
Yokuþ aþaðý inse su hep bulur yolunu
Akarsýn deli gönül bu yolun dönüþü yok.
17.08.2016
Rasim YILMAZ