YENİ YETME BİR SÜKUNET...
Sureti kayýp tezahürlerde satýlmýþ masal kahramanlarý
Ve hicap duyulasý varlýklarýn tekelinde
Anlýk rötuþlarla peyda olan düþ maðdurlarý.
Yenik onca tahayyül;
Nasýl da sabýrsýz atlas yorganlarýn sýcaðý kadar yeknesak
Ve soluduðum zehirden arda kalan en acýmasýz
Yitiþ belli ki dýþ mihraklar yontarken dipsiz gölgeleri
Sancýlarý ayyuka çýkan doðum öncesi bir izlekte
Vuku bulan yeni yetme bir sükûnet.
Belli ki bedeli ödenecek,
Belli ki sona ermeyecek.
Sus payý sakýncalý ne çok söylem,
Adý kayýp kendi kayýp kýtalarýn
Karýnca kararýnca ahvali, sükûtu yâd eden bir ömür güncesi:
Kâfir ve düþkün ne çok sakýnca,
Ne çok aþký yadsýyan sanrý yüklü hezeyanlar kadar
Devrik suretlerden yansýyan
Hicap yüklü bekleyiþler peyda olurken,
Gönül teknesinde süzülen yetim düþlerden arda kalan.
Zaman ki zamansýzlýðýn tecellisinde,
Naif bir teselli hatta düþ bozgunu bir rehavetten
Arda kalan gölgeli bir saðanak:
Çeperinde bozguna uðramanýn maliyeti
Yine o ölü güncede,
Bin bir hezeyan yüklü seferberliði
En kýsýk sesli mecra.
Elimde kasveti yalnýzlýðýn,
Yalnýzlýktan öte bin bir eda yüklü
Bir kýblede ölü düþlerin doðurgan ve buyurgan
Týnýsý.
Yetmezmiþ gibi,
Devre arasý yolculuðum,
Günden geceye seken bir çiftetelli,
Boþ boðazlýðý yumruk büyüklüðünde
Nasýl bir külfetse,
Baþýbozuk bir pergelin izdüþümü
Yine sürüsüne bereket bir imin tekelinde
Savurduðum en savruk nida:
Duyulmazýn ötesinde,
Görmez gözlerle karþýlaþmak kadar akla zarar
Sezilerin deviniminde yitip gitmekten beter
Kayýplara okuduðum onca duada
Duyulmaz mý sanýrsýn iç sesim?
Hem de nasýl, dercesine,
Kudretini baðýþlayan bir gölgede kaybolmuþluðum;
Gözden düþen üç beþ yaþa bakmadan,
Gözden düþe düþe
Sefil bir beþerin himayesinde
Yine o maðdur hikâyem…
Ne mi kaldý sona,
Bencileyin düþmüþken yolum,
Yoldan çýkmadan evvel son durak:
Kisvesi belli ki örtülü yalnýzlýðýmdan
Arda kalan son katresi
Gönül baz sevinçlerimden çaldýrdýðým
Tek hece ve o sefil, berduþ cübbesi
Üstüme geçirdiðim aþk kafilesi tümcelerin
Devrik rotasý.
Yine kapýp koyuverdiðim en yaþ’lý isyaným,
Süzgün nidalarla süslediðim
Batýl hatýratý dünsüz yarýnlarýmý
Çaldýrmazdan çok önce…
Hangisi ise raðbet ettiðim gönülsüz kucak,
Fazlasýyla sýð olsa da içine düþtüðüm çukur
Yine de nazenin bir dokunuþ,
Nasýl da elem yüklü;
Fazlasýyla saðdýk bir hüküm bir o kadar biteviye
Payýma düþen.
Tufanlardayým ve kayýplarda,
Sonu revnak bir günce iþte;
Hele ki kayda geçirdiðim onca sýra dýþý i mge:
Belli iþte yitip gitti isyan pazarýnda
Varsýl bir aþka bel baðlayýp,
Saðdýcý melekleri bile hüzne boðan.
Artýk bir sayýyým fazlasýyla sonsuz,
Asil bir harfim belki de;
Aþk iken maðdur ve özleme delalet.
Kaçýncý seyrinde olsam da yüreðin
Tutanaklara sýðdýramadýðým
En maðdur öngörü iken
El aman, demek nasýl da hicreti gönlün,
Kavuþmadan gün geceye…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.