Sinemde gizli kalsýn a d ý n Adýn ki ebedime ezelimdir.
Hüznümün gece bohçasýnda sakladýðým bir karýþ aklýmla sesleniyorum sana Ey benim içimde ki gurbetim… Karanlýða bulanmýþ gözlerimden en çok sana dokunuyor kirpik uçlarým. Ve Arþ’tan duyduðum sesinle düþüyorum nisan topraklarýna Hadra hadra, karýþ karýþ… Göðüs ucumda kývranan binlerce ölünün tövbesi kadar Çoðalýyorum sondan baþa. ‘’ –Aþk ‘’ diyor içim Susuyor ömrüm. Çýplak ellerimin iz düþümü kadar A d ý n ý n Semasýna dönüyor bakýþlarým Duâ duâ…
Özümde duran sancýya Geceme eþlik eden rüyalarýmda ki siluetini tanýktýr! Ýçimin kör kuyularýnda sana yalvarýyor d i l i m. Tökezlemeye mahkûm ayakuçlarýmýn Kenarlarýnda duran izlerine dokun. Þiltesinde kaybolan ruhumun yakasýndan tut, Çek ömrüne. A l a b i l d i ð i n c e.
Ýzin ver bulayým seni. Ýzin ver göreyim ahvalini.
Kekeme kalmýþ ömrün son hecesi gibi lisanýn dudaklarýmda. Þimdi ayný bakan gözlerimizin dar yakasýnda Sayýsýz ölesim var sana! Senden ayrýlmayan parmak uçlarýmýn Ve kaderimin çizgilerinde seninle yürüyesim… Kýyama durur gibi kendime gelmeyesim Ve bir anne yüreðiyle nârâlar atýp, Musalla taþýnda bekleyen bir ruhun týrnaklarýndan çýkýp Yüzünün çizgilerinde kaybolasým var! Yolunu kaybetmiþ bir seyyahýn ardýndan kendime düþüþlerim Ve þu geçen zamaný sensizliðin olmadýðý bir þehre s-atýp Aþk diye kendi içinde saklanan yüreðimi sana emanet edesim var. Yusuf’un aþkýna kelamlarýný ters düz eden Züleyha gibi ömrümce bekleyesim Ve hiç umulmadýk bir anda Yakup sabrýyla sana sarýlasým var. Hicri düþerken mabedimin en zari zari halinde Kýymýklarý dudak içimden yutkunurken, bilmez misin þerh ahvalimi Tan yeridir sesim Giyotinin çýðlýðýný yaþarken kulak diplerimde Söyle ey can-ý caným Ne zamandýr esrik harflerin(?) Titreyen nefesimin boþluklarýnda ansýzýn duruldu sesin.
Ah benim özüme melâl halim Gölgelerimin mâhlasý Kýble-i sinesinde aþký arayanlar gibi Alnýmýn dar yakasýnda seni arar durur ellerim. Ey ömrümün perdesiz yaný Ýçimde duran yetim hüznüm… Ben bir tek a d ý n l a yaslandým duvarlara Senin ayak izlerinle baþladým bu þehrin topraklarýnda kendimi bulmaya. Ebedimden sýyrýlmýþ tüm ayrýlýklarý hibe ettim günahlara Ve seni sevmelerimle sýyrýldým aralarýndan Kalemin boynundan asýp, Aklýmda üþüyen yanýmla ömürler boyu seni sevmek isterim. Güneþi doðmamýþ þehrin Karanlýðýnda gizlenir durur ürkek yaným Ötesi bir gâm oturur içimde Arapça kokan teninin çizgilerinde Mihrabýna gelirdim Kaç defa sur üflenirdi ardýmda.
Ey benim baktýkça kayboluþum Bilmezsin, yüreðimin orta yerinde cümle âleme seni anlatýrým. Saç uçlarýnýn en ince yerinden kopar kýyamet Ve mahþer-i senin avuçlarýnda yaþarým. Ey canýmýn can taþý Sabrýmýn selamet yaný Yârin aþkýnda en saf secde halim Ne zamandýr sana hasret içim Bilir misin? Kaç defa böldüm uykumu gece yarýsý kimsesiz saatlerde Kaç kez eðildi baþým suretinin önünde Ve ben omzumdan atýp tüm telaþlarýmý Odamýn duvarlarýnda seni izlerim, aynalarda yansýmayan Boþ gözlerimle…
Utangaç duran ruhumun Topraða deðen ayakuçlarýmýn azizliðinde P-aklanýr kalbim zemzem-i sevda ile. Ve Yârin minberinde seni anar içim Dilimin boþluklarýnda tökezlenir hasret. Al beni ömrüne yar… Can-a Züleyha olup, Yusuf misali utanarak bak ahvalime. Hira’nýn ardýnda tutsak kalsýn ellerimiz… Ve her nefes kýymýðýnda A d ý n l a baþlasýn yüreðim atmaya. Ben neyleyim kalbimin sendelenmiþ lisanýný Yârin eteðinde kapanmayacaksa gözlerim, Dudaklarým deðmeyecekse. Dualarýmda sana çýkan cümlelerimin en saf yanlarýyla Avuçlarýnla tut ömrümden, Doksan dokuz a d ý n hürmetine Hâk aþkýyla…
Zên. //
YirmiAltýTemmuz2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zên Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.