Mor Akşamlar

Mor Akþamlar
Yolcusuz yollara deðip geçer mor akþamlar
Baharý saklayan yaðmurlarýn ýslak dualarýnda
Semaya uzanýr umutça
Bir þiir vurur tam üstüne akþamýn
Küskün, sessiz
Solukça.
Ýnce bir sýzýnýn naðmesinde akar derinden
Kýyýsýz hýçkýrýklarda
Morca.

Ah! Sineye yaðan ,
Hüzünleri boyayan mor akþamlar
Kýrýk paslý hançerin acýsnda
En hazin sesiyle inler
Sahipsizce.
Mor akþamlarda ürperir gelincikler
Kalýr þafak bozgunlarýnda
Büker boynunu bülbülce
Hemde bence.

Uyanmaz bir türlü nazlý sabahlar
Bir kucak güneþle gömülür
Mor akþamlarýn koynunda
Umutlar bestelenir özgürce
Mor akþamlara mühürlenir sevdalar gizlice
Ürkek,asil pembece
Utangaç duygulardan süzülür sessizce
Bir demet çiçekçe.

Oy! Kýnalý mor akþamlar
Oy! Kör bakýþlý kor akþamlar
Varsýn anýlarým baðrýnda kalsýn
Varsýn hayallerim moruna bulansýn
Bazen dur demek yetmez
Sonsuz bir mavidir yürekçe.

Ve yinede
Her dem bir özleyiþtir
Saçlarýmý okþayan ýlýk bir meltemce.

Þimdi bütün akþamlarda hüzn-ü yas
Sonsuz bir bekleyiþte
Hem bence
Hem bizce
Bir damla ümitçe
Yettikçe.


Yüksel Beyocaktan
Sosyal Medyada Paylaşın: