Yorgun gönlümün sessiz feryadý Ýliklerime iþlemiþ acýlarým benim Gök mavi güneþ kýzýl etraf yeþil Ne farkeder ne farkeder Gözlerimde yalnýzlýðýn yorgunluðu Dudaklarýmda maðlubiyetimin suskunluðu Ellerimde bir avuç piþmanlýk Etrafýmda gündüzler bile olmuþ Olmuþ karanlýk…
Mutluluk kâf daðýnýn ardýnda Yalnýzlýk dost gibi yanýmda Iþte herkesi taþýdýmda sýrtýmda Yine ben yine ben kötü oldum Zaman iyi gün dostlarýnýn günü Þimdi daha bir baþka özler oldum dünü O çocuksu gülüþümü Sýrra kadem basmýþ mutlu yüzümü Þimdi saçlarýmda karlar Þimdi gözlerimde yaþlar Artýk çýkmaz sokaklar Ve ellerimde Ve yüregimde Binlerce piþmanlýklar Yoruldum artýk Yoruldum…
Recep Demiray Yoruldum Artýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
RECEP DEMİRAY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.