Kültür bakanlýðýnýn onayladýðý izin ve topladýðýmýz cesaretimizle mavilerin sürüklediði yollara koyulmuþtuk.Babam bana bakarak gülümsüyor iþte bu kýz benim kýzým diyordu.Etrafýmýz bize rehberlik eden martý çýðlýklarý ile çevrilmiþti.
Raviç’in pazusundaki deniz kýzý bazen geriliyor bazen iniyordu.Belli ki yine o kýzý düþünüyordu.Mavi yeþil sularýn arasýndan kayan teknenin bir anlýk yararak belirttiði vadilerden yine donuk rengi belirsiz o kýz beliriyor sonra yine kayboluyordu.Damarýna zerk edilen iðnenin içindeki o korkunç zehir etkisinde sanki psikolojik bir baðýmlýlýk gibiydi.
Teknenin kýç tarafýnda þehrin tepeleri beyaz boyalý evlerin kaybolmasýný izledi.
Koskoca bir ummanda kibrit çöpü gibi volkanik adalarýn çemberinde ateþler fýþkýrýyordu yok edin! emri cehennem kokulu saldýrýlarýnda okyanuslarýn en azametlisi çýðlýk çýðlýða ne çok hýrçýndý þimdi oysa oysa ben yeryüzü cehennemlerinden kaçmýþtým
Ýlayda
Sosyal Medyada Paylaşın:
demet demet şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.