Öldüm;
Ve bir kez daha öldüm dün gece.
Akþam sefasýnýn
büzüþmüþ yapraklarýný seyrettim.
Gökyüzü neden kýzýlý çaldý
..... sessiz,
Parmaklarýmda
kimsesizin soðukluðunu hissettim.
......O bendim !
oturdum þehrin bir yamacýnda,
.......keþke
payýma düþen bir melek olsaydý azýndan.
Öldüm;
Ve bir kez daha öldüm dün gece.
Yine vedalaþmadým sizinle,
sarýlmak istemedim
buzdan bedenlerinize,
görmedim gece bakýþlarýnýzý...
umursamazdýnýz biliyorum
Ama yinede isterdim
fesleðen parmaklarýnýzla
el sallamanýzý.
istediðim gibiydi zaman
gece yarýsýndan uzun
kavak dibine uzandým,
sessizliðin yalnýzlýðýna sarýldým
belki biraz
iþve,
cilveydi maksadým.
Öldüm;
Ve bir kez daha öldüm dün gece.
Utanmadan,
arsýz edepsiz,
sormadan.
Ilýk rüzgar yataðýnýn üstünde
seviþmesiz
yol ya da yolcuydum,
elimde ezberimdeki edres,
ardýmda hayalsizliðim.
Hoþçakalýn demiyorum,
siz olmadan
Ölümü biliyorum....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.