Yüreðim kuþ misali çýrpýnýp duruyorken Ýçimden bir ses derki durmalar yasak sana Saat sana beþ kala , baþýma vuruyorken Onsuzluðun acýsý dokunuyor insana Baktýðým her köþede izlerin duruyorken
Çýðlýk atsam duyulmaz, diye çok korkuyorum Bir göçmen kuþ gibiyim kolum, kanadým kýrýk Nerede uçurum var ilk ordan sarkýyorum Ýçerimi yakýyor düðüm düðüm hýçkýrýk Baktýðým her köþede sözlerin duruyorken
Keþke hiç gelmeseydi o sensizlik sabahý Hiç gitmemiþ olsaydýn, benim boynumu büküp Acýlar olmasaydý yüreðimin ahbabý Çaresiz kalmasaydým onca gözyaþý döküp Baktýðým her köþede gözlerin duruyorken
Sorular yanýtsýzdýr , dilimiz eylenir lal Anlarýz ki o anda anlamý yoktur sözün Bir kaç kýrýk kanatta taþýnýr mý istikbal ! Ýlacýysa aþktadýr, yüreði yakan közün Baktýðým her köþede izlerin duruyorken
Kýrlangýç zamanlarý , gidiþlerin resmidir Dosteli yüreðinde, iflah olmaz bir yara Þiire yansýyansa yalnýzca bir kýsmýdýr O da umutlar eker, der ki baþka bahara ! Baktýðým her köþede gizlerin duruyorken
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dosteli_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.