MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

-Bundan gayri asla ki
AZAP

-Bundan gayri asla ki






ihanet çemberinde allak bullak olduðum gün
dert çukurundan hiç çýkamadým ki
bir tahammülsüzlük sýcaklýðý var kavuran
çýkar ve sükse araya girdi gireli
ters yüz oldu emekler bir vuslat beklerken
herkesin burnu Kafdaðý’nda eriþmek ne mümkün
herkes haklýyým derken
beni çýkarmadýlar suçlarýnýn içinden
iyi ki hafýzamý kaybetmedim
gözleri mi hiç çektirmedin ki üstünden

köhnemiþlik sürülmemiþken eline yüzüne
biraz ar edep yoklardý yüreðini
fitne sardýðý an belleðini
kökten düzenbaz oldu tüm hareketler
oysa önceleri þüpheler dürt müyordu beni
ne zaman ki duygular körel diler
gecemin hiç geçmedi ki zamaný
baþýmý zapt edemez oldu bu beden
oysa ki bir derya dolusu sevgi taþýrdý yüreðim
o açýk kollar aþkla koþup gelirken

her vakit bir sorumlukla koruyup kollarken seni
çürüttüm tüm arzularýmý
ve bu duygu dolu bedeni
yalanlarýn baþladýðý andý yalnýzlýða gömüldüðüm
bilemedin neden sevilir bir maþuk
bu kadar kovulacaktý ise gerçeklerden
el ele tutmanýn ne gereði vardý
görüþte bildiklerim görmediklerimin hýþmýna uðradý
tüm belleðim fýrttý oraya buraya koþmaktan
senle bile kalbim yalnýzlýklarý oynadý
isyanýmýn azabýnda kaldým kandýrýlmaktan
býktým usandým ve de yýldým savrulmaktan


yüreðimin bin bir parçasý bir araya gelmedi hala
vücudumu saran hicranlarýn verdiði sýkýntýdan
biçare kalmýþ bahtýn çekilmez oldu yükü
kurtulurum belki kaçýp da gitseydim senden
haberin bile olmaz yok oluþumdan
soktuðun o kahýrlar vurmuþtu ya yüreðimden
ve içimde ki korkunun telaþýyla vuslat panik atak oldu
tümüyle en dayanýlmazý da buydu esasta
þu an var oluþunu bile aklýma getiremiyorum
dilimi yutup çektim her þeyi sineme tiksinerek
sustum esas yerine can havliyle havale ederek


en sonunda gördüm ki bu þehir bana göre hiç deðil
illa ki insanlýðý öðrenmediði müddetçe maþuklar
ve sahtekarlýða galebe çalmadýkça vefalar
ta ki ömrüm kopmadýkça bu hayattan
bir daha havasý bile bana haram olsun
artýk kimseye muhtaç da deðilsin
önün-arkan ve saðýn-solun apaçýk oldu hürsün nasýlsa
ondan deðil midir ki
sen benden kopuk vurdum duymaz yaþarsýn zifoslar’da
ben beni senin bilemediðin denli tartýp da biçtim esastan
sýla beni beklerken ne iþim varmýþ ki buralarda

bundan gayri asla ki
geleceðim geçmiþimden kopmuþken
ne olur hiç karýþtýrýlmasýn ki
asla küllerim bir daha yeniden közleþme’sin
oysa ki senin
belki de çok yakýnda kopacak kýzýl kýyametin
sen hala daha inatla çirkefinde debelenirken…



(25.06.2016) AZAP…
















Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.