Saat üçe geldiğinde

Ay ötede gövdesi kýrbaçlanmýþ gibi kýzýl
ve asi duruyorum her fotoðrafta birazcýk o zamanlar
umulmadýk her þeyi biraz umarak yaþýyorum
bir kadýnýn gözleriyle attýðý çýðlýðý yakalýyorum mesela
evimin sol penceresinden yakalýyorum hep
zaman aþýmýna uðruyor düþlerim
kiralýk mutluluklar oynuyorum eti diri olanlara


köpekler yalnýzlýðý baðýrýyor bugün.


Yataðýnda doðrulup beni soruyor eski aþklarým
büyük ihtimalle ölmüþ diyorlar yaþlanmýþ yüzümü gördükçe
aynalar eskisi gibi biliyorum hala
biraz raký içiyorum eski balkonumda bunu düþünüp
eðilip bir ara yerde yüzümü arýyorum
mora çalmýþ yanaðýmý sýkýyor anýmsadýðým kadýn
ve seviþiyorum onunla durduk yere
uyuduðumuz yorganýn ateþe düþüyor ön yüzü


Geberesiye bir günü uluyor piç kurtlar


ve yine kederden hakir düþmüþ dirimim
kahvede okey taþlarýný yemiþ ihtiyar
halk delirmek üzere çünkü rakýmý devirdim
kalkýp kolumu kýrdým galiba seni seviyorum
az aþaðýda Alaaddin birazdan uyur
Sevgilisini düþler
iki sokak ötede onunla seviþtiðini



Üzerimde uyuz bir it uyanýyor bugün



Tenim gerilmiþ bir yay gibi kýrgýn
Ve kýzgýn bir yað gibi insanlar sokaða çýkmýþ
Titrek ellerinde yoksulluk
baðýrýp çaðýrmasý gýrtlaðýný delmiþ Ýstiklal de herifin biri
Ayaðýnda ölü bir devlet duruyor
Yýpranan aþklarýmý düþünüyorum
Yüreðim sis içmiþ gibi karanlýk


Ay ötede mermi gibi kýzýldý bugün


Sokaktan geçen bir delikanlýya seni sordum
Ayaðýma dolaþtý yorgunluðum
Gazete kaðýtlarýndan yürek yapmýþ kirli elleriyle
Kimsesiz biri
Bunlarý düþünmeðe vaktim yok
Zamanýn ensesinde bükülerek çoðalýyorum
seni soruyorum çocuklara

Ellerime dolaþýyor terlemiþ bungunluðum

Saat üçe geldiðinde evde yoktun.




Sosyal Medyada Paylaşın: