Yine karanlýkta kaybolduðun bir rüyaya kalktým
evin içi mezarlýk kadar sessiz
yeniden gömdüklerimle dolu
adýmlarý dikkatli atmalýyým mutfaða
hafif üþümeye meyilliyim
bu beni canlý kýlýyor
nefesimi hissediyorum
ne de çok zorlanýyor
pencere açýk yatýyorum
oyuncak sepetleri uykuda
daha hiç kullanýlmamýþ bir kemana karþý uzanýyorum
koca gözlü bir dolaba
yaþamayý böyle zamanlarda hissediyorum
in-cin uykuda
yine karanlýkta kaybolduðun bir rüyaya kalktým
saat gece yarýsý beþ
pencerede buldum kendimi
elimde açlýðýmý pekiþtirecek bir sigara
gökyüzü mavileþmeye baþladý
bir bardak su koydum sonra
renksiz bir suydu
alev uyandýrdý boðazýmda
yaþamayý böyle zamanlarda anlýyorum
avazým çýktýðýna sessiz kalýnca
kuþlar pencereme konmaya baþladý
bir annenin çocuðuna kalk dediði gibi
gökyüzünü uyandýrýyorlar
ne garip
yaþamaktan anladýklarý bu olsa gerek
gündüz onlarý göremiyorum
yastýk baþýmý iyice çekiyor içine
gördüklerim kadar gömülüyorum
ev bazen bir mezarlýk oluyor
mezar bekçisi olarak yaþýyorum
kýçý kýrýk dört duvar arasýna nispet yaparcasýna
yine sana kalktým boðazým kuru
saat gece beþ sularýnda
’Gök çe’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Therese Levasseur Salıncak 8:2=0 Burası İzmir bayım Vurun sazı tellerinden Sabahın körü Ruhsuz adam. Sıcak rahle Minik akordiyon Trım trak