Şehitler Öldü, Vatan Bölündü!

Yýlaný saldýlar, sardý vataný dört yandan
Ne þehit kaldý ölmedik, ne de vatan kaldý
Gözüne bakarak sunacaklar bir de yalan
Ne þahit kaldý gülmedik ne de vatan kaldý

Toprak, kan gülleri verir oldu uyan kardeþ
Kan güllerinin boynu bükük, yanan bir ateþ
Yar koynunda yatan, yatan erlerim erdaþ
Burada Ne þehit anýlýr, ne vatan kalýr.

Yýlaný salan, yýlana yoldaþ oldu Ey Halk
Þehitler uyandý, uyan artýk ayaða kalk!
Þehatet parmaðýnla, aya bir þafaða bak
Burada ne þehit yatar, ne de vatan kalýr

Utanmasam Mahsuni ustamdan diyeceðim
’’ Sarý Saçlým Mavi Gözlüm Nerde Nerdesin Gel’’
Ve gelip bize ne diyecek: Ey Türk gençliði
Geldimde ne þehit kalþmýþ, ne vatan kalmýþ

Nasýl veririz hesabýný þehidim! annene?
Nasýl kaldýrýrýz baþýmýzý dim dik göðe
Nasýl deriz ha! bizlere vatan hediye?
Ne þehit kaldý ölmedik, ne de vatan kaldý

Ýkdidar uðrununa tarimar edip böldüler
Ýkdidar uðruna tarih sayfasýnda öldüler
Kim ki bu vataný milletten millete böldüler
Þehitleri satandan, satana da kalmamýþ
Sosyal Medyada Paylaşın: