Aşkımız Doğarken İki Bin Beş Sonbahar Kasımında

aþkýmýzýn özgürlüðünü
aþka karþý dost sandýklarýmýz
rehin almýþtý

aþkýmýz doðarken
iki bin beþ
sonbahar kasýmýnýn
o serin akþamýnda

açýk seçikti
hallerimiz
birbirimizden korkuyorduk
ürküyorduk
ne yapacaðýmýzý bilmez
hallerde idik

ama
hasret ve özlem
aþkýmýzý büyütüyordu
birbirimizi delicesine
özlüyorduk


ben sana koþmak istiyordum
sen gelmemi bekliyordun
aþkýmýz
bizi sarýp sarmalamaya
devam ediyordu
biz hala
ne yapacaðýmýzý bilmemeye
devam ederken

Sosyal Medyada Paylaşın: