GÖNÜL EVİM ÇİÇEK BAHÇESİYDİ BENİM.

Gönül evim,
çiçek bahçesiydi benim.
Çok uzaklardan duyulurdu o mis gibi kokularý.
Esen en tatlý rüzgârlarla..
...
Ve,
bir gün elinde bir tar’a
Biçmeye geldin hepsini.
Sökmeye..
Kýrmaya geldin bütün dallarýmý sen!
Yok etmeyemi niyetliydin o güzel renklerimi!
Soldurmayamý?
Öldürmeyemi?
...
Þimdi,
hiç eser kalmadý iþte.
Hazandan sonra,
karla kaplandým.
Yok oldu ,
O çiçekli bahçem.
...
Sen yaptýn iþini,
git artýk.
...
Çöl rüzgârlarýyla savrulacak küllerim nasýlsa.
Hicran yaðmurlarýyla sulanacak,
bu gönül evim.
Ne ben sana ait,
ne sen bana sahip.
Bu kaçýncý yanýþý mýsralarýmýn?
...
Boðul göz yaþlarýmda.
Sen aðla þimdi.
Uðraþacak biri kalmadý sana.
yüreðim
bitti.
...
Sildim her þeyini.
Verdim al yüreðini,
bende kalmasýn.
...
Sahip ol ne olur,
senin yaktýðýn gibi yakan olmasýn.
...
T.C.Nigâr Güler.
28.04.2016.
Sosyal Medyada Paylaşın: