Bu günde erken düþtü selamýn, Yüreðimin parkýndaki topraða… Ben de; ak kanatlý turnalarla Sevi yüklü þiirler yolladým umutlarýna. Gördüm ki; Selamýnda mecal kalmamýþ, Gene vakitsiz, Gene küskün, Mýsralarýma konuþlanmýþ… Benim de, ebruli þiirlerim; Gene sana düþkün, Gene sana yaralý kalmýþ… Belki de bu yüzden ! Göz bebeklerime batan, Pýnarlarýmda yosun kokan. Bir görünüp bir kaybolan, Kaydýraklarýn arkasýnda , saklanmalarýn... Anlaþýldý… Senin mecalsiz selamýn, Benim ebruli kelamým, Halen sevda parklarýnda… Oyun alanýnda… Uzaktan hasret sobeleyeceðiz, Biz gene… Topraðýmda saçak atan, Mor menekþelerin ucunda !
Müþteba Güneþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müşteba Güneş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.