MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Değirmen Sokak Değirmen
Hamdioruc

Değirmen Sokak Değirmen


Deðirmen Sokak Deðirmen

Ah deðirmen sokak derdinden...
Asiliðinden...çirkinliðinden...serseriliðinden.
Ah Deðirmen sokak deðirmen

Deðirmen Sokak deðirmen
Ah Deðirmen sokak , deðirmen...
Bu sokak ömrüde öðütür gönlü de...
Elinde içki þiþeleri dolaþan insanlarýn
Aklýnda dünyaya kulluk...
Umrunda mý Afrikadaki yoksulluk...

Yüreðimi yakan türküleri unutturdu
Zaten masallar yoktu çocukluk soframda

Merhaba ol bana deðirmen sokak
Son bahar bahçesindeki son çiçek gibi
Belki bu sabah ömrümün son sabahý...

Varsýn bilinmesin diyemem
Bilinmedi yusuf olduðum
Bir yakubum bir aðlayaným olduðu
Bir köþesinde içkiler içilir kahkahalar atýlýr her gece...
Deðirmen Sokak deðirmen
Ama benim imaným Altay daðlarý gibi büyük

Varsýn olsun diyemem
Deðirmen sokakta gönlüm
Deðirmen Sokak deðirmen
Görmedi acýlarýmý eðikti boynum
Pazarda alýnýp satýlan köle gibi
Yýllar yýlý gözünüzün önündeydim o görmediðiniz kiþi bendim
Öðretilmemiþti henüz "Rüya Tabirleri"

Ona öfkemi bastýramam
Gizlemedin mi göklerin yýldýzlarýný gecelerce ey þehir
Neden geldim bu þehre anne
Bu þehir deðirmen yaþama sevincime
Deðirmen sokak deðirmen
Öðütülüyorum

Onu affedemem
Alasýný bilirdiniz yalanýn susuza su vermeyen çaylardýnýz
Gizlemedin mi denizlerin maviliðini günlerce ey þehir
Gelsin artýk köyüme kaçma zamaný
Deðirmen sokak deðirmen
Öðütülüyorum
Öðütülüyor elim dilim alným

Onu mü’min edeceðim
Tek Zelihaya malumdu yüz güzelliðim de
Kadýnlar parmaklarýný keskin býçaklarla doðramamýþtý henüz
Ýçime akan göz yaþlarý size gizli kalacak hep...
Bu yusuf gönle mýsýrsýn
Baþkasýna ne yaþattýðýn umrumda deðil
Beni öðüttün deðirmen sokak
Bu yayla buðdayýný öðüttün
Hayallerini öðüttün ...yeþermez artýk

Onu hep sýgaya çekeceðim
Suçlardýnýz yok aklým yokmuþ.yok anne sözü dinlememiþim...
Denizin tuzundan kurtaran yunus karný ol bu yunus gönle
Artýk Deðirmen sokak mü’min ol...
Adýný koyan doðru koymuþ
Þimdi ellerini yýka kirini yýka
Niyetini yýka
Bir tarihi nurlu þehire aitsin unutma bunu
Nereden buldum seni
Ne þans bendeki be

Onu hep suçlayacaðým
Sönmedi ateþ oldu bu Ýbrahim gönle
Bu yayla buðdayýný öðüttü
Saçý sakalý aðarmýþ bu ihtiyar da kim
Göz yaþlarýný içine akýtan
Ne umdu ne buldu
Ne iþim var ki benim þehirde
Geceler boyu hýrlýsýnýn hýrsýzýnýn doluþtuðu bu sokakta

Adýný bile unutacaðým onun
Sorulmadý annemin ne zaman öldüðü
Kýzýmýn ne zaman doðduðu
Beþ kuruþsuz kaldýðýmý gizledim hep
Korkup alay edilmekten

Uzaklara kaçacaðým çok uzaklara ondan
Bilen var mý hangi rüya tabiriyle kurtulurum bu sokaktan bu zindanda...
Deðirmen sokaktayým
Deðirmen bu sokak
Adý üstünde deðirmen bu sokak
Öðütür insaný
Ey tarihde þefkatli þehir Deðirmen sokaktayým ve öðütülüyorum
Yýllar yýlý
Öðütmek için mi çaðýrdýn beni ey þehir
Deniz sahilinde yaralarýmý denizin tuzuyla yakan bu sokakta

Bu þehir verir kahýr...
Kim demiþ mü’min bu þehir
Ne çok sarhoþu varmýþ bu þehrin...
Her þehir kardeþidir mýsýrýn yusufsa gönlün
Köle pazarýnda satýlýr
Ýçinin güzelliði yüzünde yýldýz bir yusuf
Deðirmen sokaðýn sürekli öðüttü beni
Gönlümü alnýmý ellerimi
Yakuba duyulur sýnýrsýz sevgi ...
Ne iþim vardý ki þehir sende
Kaderim oldun
Kederle doldum
Gözüme gözüme çirkinliklerini sokan bu sokakta

Kimdin sen Zelihaya benzemeyen yüz
Yakup bilir kýymetini yusuflarýn
Mýsýr ne bilir kýymetini Yusufun
Ne iþim var mýsýr sende
Ne iþim var ki þehir sende
Bu yayla buðdayýný öðüttün
Yeþerseydi uzasaydý göklere özlemi
Özlemini öðüttün...

Gece yarýsý bir kadýnýn þehvetli kahkahasý
Kapanýr mý görkemli günah yarasý...
Ne iþim var þehir sende
Deðirmen sokaðýn öðütür yorgun uykusuz kalbimi
Kadýnlarýn aðlatýr

Bu sokakta iþim ne
Üç yavrulu ana köpek açlýk korkusu eker gözlerime
Kirli bir dertsin kirli rüzðarýn ey þehir
Denizin rüzðarýn senin olsun
Denize koþan maviliðini öðüttün
Bu yayla buðdayýný öðüttün

Sorsaydým buluta neden aðladýðýný aðlayanýn yok derdi
Çekilir þey mi bu sokaðýn derdi
Ýçkiler içilir ilerde durur bir kedi verilirse yerdi
Yaðmurlar yaðsa da insanýnýn kirinin çýkmadýðý yerdi...
Bu sokakta ne iþim var
Ne iþim var þehir sende

Topraðýn deðil fikirli
Kadýnlarýnýn niyeti kirli
Tek göklerin mavilikte ve zikirli
Bu yayla buðdayýný öðüttün
Göklerin maviliðine koþusunu öðüttün gözlerimin
Ey deðirmen sokak

Deðirmendir diðer sokaklarýn da belki
Ne iþim var þehir sende
Iþýklý çiçekli deðil ellerin
Sokaklarýnda tükenir gül gönlün baharý
Zeytin gözün feri
Bu yayla buðdayýný öðüttün
Ellerimin duasýný öðüttün...

Paran yoksa þehir verir kahýr...
Ne iþim var þehir sende
Köylü ayaklarla kirlettim mi caddelerini
Ey þehir
Ne bana bu öfken
Ne yaptým ki sana
Ömür törpüsü kahrolasý sokaðýndayým
Yýllar yýlý
Bu yayla buðdayýný öðüttün
Aþkýmýn kanatlarýndaki rengi öðüttün...

Ne iþim var þehir sende
Miyadým doldu yaþ yetmiþ olmadan
Saçým sakalým çileye açýlan pencere
Ve vuslat da yaþayamadan o yar ile
O yar da bir Zeliha
Göçüyorum dünyadan özlemli
Ne taþýn ne de topraðýn altýn gözükmüyor gözüme artýk
Nurlu yoldan da koparacaktýn belki de beni
Hainliðin sýnýrsýz
Ah hýrsýz
Bu yayla buðdayýný öðüttün

Ne iþim var þehir sende
Dertlerime ey þehir köy kadar bile yeþil deðil niyetin
Ve hýrsýzýn var
Uðursuzun vardý eskiden beri
Ve canlý bombalarin türedi þimdi de
Trafiðin ayrý dert
Bu yayla buðdayýný öðüttün
Gözlerim göklerinin maviliðine dokunamýyor
Tarihte mi kaldý bahar hep kýþtasýn þehir

Ne iþim var þehir sende
Öksüzüm sende anne olamazsýn ki
Þefkatli deðil bakýþlarýn bile
Bu yayla buðdayýný öðüttün
Bana ne eski mü’minliðinden þehir
Deðirmen sokaðýndayým yýllar yýlý
Ve öðütülüyorum

Tarihin bir yýldýz...baharýn var derler
Hayallerimde gül þehirdin güldü adýn
Öyle hikayelerini dinlemiþtim ki bir mü’mindin ey þehir
Yoktu saygýsýz sokaklarýn
Ne kadýnlarýn hainlik bilirdi.
O baharýn nerede aðacýmý kýrýyor rüzðarýn
Öpmüþtüm gördüðüm fotoðraflarda seni
Taþýn topraðýn altýn olsa bile ne yazar
Keþke kalsaydým köyümde yeþil rengim soldu
Bu yayla buðdayýný öðüttün þehir

Ne iþim var þehir sende
Sana bir köle lazýmmýþ
Gülü solduran þehir
Kader sürüklemiþ beni belli
Yusuflarý karnýna çekiyor mýsýrlar
Yunuslarý karnýna alýyor balýklar..
Belki de bir yunusum. bir suçlu

Yýllar yýlý bir "Deðirmen sokaktayým "
Öðütülüyorum
Yýllar yýlý bu sokakta
Öðütüyorsun ömrümü de ey þehir
Neden geldim sana

Boynu bükük yorgun uykulu fotoðraflarýma þahit güneþ
Þehre geldim dertlerim arttý anne
Ne iþim vardý benim þehirde
"Þehir zehir" demiþtin anne
Neden dinlemedim ki seni
Suçluyum anne

Bir beddua aldým mý ki anne
Ne iþim vardý ki benim þehirde
Anne "paran pulun yoksa..."
Þehir zehir derdin sen
Þimdi çok zehirli sokaklarý var eski mü’min þehirlerin bile
Kötü niyetli sokaklarý var artýk
Eski mü’min bu þehir bile bir "Deðirmen sokakta" öðütüyor iþte beni
Sanmýþým balýðýn karnýndayým bir yunusum ben de
Ne þans be bendeki

Ne iþim var benim þehirde
Ve þunu anladým
Kalp aðrýlarým varsa
Neye yarardý þehir...
Gönlüme bir nefes aldýrmaz ki þehir
Bu mýsýrda öleceðim bir zindanýnda
Yazý böyle
Ne þans be bendeki

Neden geldim ki sana
Bu zalim sokaklar senin mi tarihi mü’min þehir

Þehirler köylüye hor bakar
Ne iþim var þehir sende

Ne iþim vardý benim þehirde
"Þehir zehir" derdi annem
Sokak deðirmen
Þehir deðirmen
Ve gamla doldursun mu
Ahir zaman insaný
Sanmýþým balýðýn karnýndayým bir yunusum ben de

Dinlemedim neden annemi
Bu ibrahim gönle ateþ oldu iþte bu þehir
Lakin yanýyorum
Ýbrahimin ateþinde þefkat
Ne þans bendeki be
Ne yusufum ne ibrahim bir suçluyum ben

Þehir zehir demiþtin annem doðru çýktý
Ne iþim vardý benim þehirde
Ve ne þans bendeki
Ecdadýn güllerle süslediði tarih kokulu görgülü bir þehirde
Lanetli bir sokak düþtü payýma
Ne iþim var ki þehir sende
Yunus muyum neydi suçum.anne seni dinlemedim sadece

Bülbül gül bahçelerinde karga sende öter
Ne iþim var þehir sende
Gemici attý gemisinden denizin tuzuna
Sanmýþtým balýðýn karnýsýn bir yunusum ben de sende ey þehir

Ne þans bende ki
Deðirmen sokak düþtü payýma
Lanet olsun bu "Deðirmen sokaða"
En usta öðütücü þu dünyada
Þu "Deðirmen Sokak"
Öðüttü gönlümü ve ömrümü
Yýllar yýlý

Bu lanetli sokaðýn iþi ne sende eski mü’min þehir
Hani mü’min þehirdin tarih mi oldu inanmýþlýðýn
Ýnanmayayým mý mü’minliðine
Ne iþim var benim þehir sende

Sormadan edemem
Ecdadýn güllerle süslediði tarih kokulu görgülü þehir
Hani þefkatli þehirdin neden öðütmek için çaðýrdýn beni
Sen de bir mýsýrsýn hasret kaldým köyüme
Yýllar yýlý ve boþ yere
Boynum bükük yayla buðdayýyým bu sokakta güneþ þahidimdir...

Ne iþim var benim þehir sende
Mü’min bir þehirde lanetli bir sokak bu
Ne þans bendeki anne
Kimsenin bedduasýný da almadým ki
Suçluyum hakkettim bu sokaðý diyemem

"Þehir de zehir" inandým artýk anne
Kötü niyetlidir zelihalarý
Bir beddua almýþ mýyým ki anne

Denizin tuzuna gemicinin attýðý yunus muyum ben...
Sanmýþtým balýðýn karnýsýn bir yunusum ben de
Tepeden bakar köylüye insaný
Neden geldim ki þehre anne
Hüzün peþimde benim ne farkeder ha köy ha þehir
Ben bir zehirden diðerine koþtum
Köyden þehire deðil
Gavurluðu tattým bu tarihte mü’min þehrin Deðirmen sokaðý çok zalim
Öðütülüyorum bu þehirde
Zelihanýn iftirasýyla zindanlarda yusufun anne
Ve zindanlarý öldürücü
Ne iþim var benim þehirlerde yakup

Þu sokaðýn deðirmen ey bal þehir
Bala düþmüþ sinek Deðirmen sokak
En çok da gönlümü öðüttü
Bu sokaða mü’min demeye bin þahit lazým
Zaten koyulmuþ adý deðirmen
Ve daha bir çok sokaðýna ey þehir bu isim yakýþýr
Ýnanmayayým mý bal olduðuna senin
Bu kirli dertlerin bu dikenlerin iþi ne senin gül yüzünde ey masum þehir
Korursun beni denizin tuzundan
Sanmýþtým seni balýðýn karnýsýn bir yunusum ben de

Pembe rüya göstermez þehirler köylüye
Ne iþim var þehir sende

Sanmýþtým seni balýðýn karnýsýn bir yunusum ben de
Bu yusuf gönlün mýsýrý oldun bil þehir...
Öðüten sokaklarýn var
Bitler var saçlarýnýn arasýnda
Bunca hastalýklý çiçeklerin sende iþi ne gül þehir
Ýnanmayayým mý gül olduðuna

Ne iþim var benim þehirlerde
Un ufak oldum ey deðirmen sokak sende...
Her gün of çektim
Bir gün de oh çeksem
Nerede
O günü kolye yapar asarým boynuma

Yeþil baþaklý tarla gibisin bana ey köyüm
Senin ellerinden niye kaçtým ki köyüm
Bir buðday tanesinden farký ne insanýn þehirlerde
Tarlasýndan kaldýrýma düþen bir taneyim
Farkým yok bu þehirde
Deðirmende un olan buðdaydan
Sanmýþtým seni balýðýn karnýsýn bir yunusum ben de
Ne þans be bendeki

Ne iþim var benim bu þehirde
Öðütülüyorum bir deðirmen sokakta

Ne iþim var þehir sende
Bir sokaktayým yýllar yýlý
Bu sokak deðirmen
Ýnanmam onun maskesidir mü’minlik
Mü’min þehirde
Deðirmen bu sokak

Yalan üstüne yalan fýsýldar kulaðýma
Ne iþim var þehirde benim

Güvenim kalmadý sana
Deðirmensin ey sokak
Deðirmensin sen
Öðütürsün insaný
Sanmýþtým seni balýðýn karnýsýn bir yunusum ben de

Ne iþim vardý ki benim þehirlerde
Öðütülüyor mutluluðu insanlarýn þehirlerde
Þehirler cimri
Hani kuþlarý
Hani uçurtmalarý
Gönülleri gülleri gül sevgileri öðütülüyor
Deðirmenlerde insanlar ve gönülleri
Sanmýþtým seni balýðýn karnýsýn bir yunusum ben de
Ne þans be
Denizin tuzunda yaralarým hala

Ne iþim vardý ki benim þehirlerde
Ben bir insan yani gönlü olan bir varlýk
Yirmi yýldýr
Bu üþütük dünyanýn bir masum þehrinin en deðirmen sokaðýndayým dipdiri
Öðütülüyorum
Çaresizlik bu
Ve inandým yazý bu

Ne iþim vardý benim þehirde
Deðirmen sokak öðüttün beni
Allah düþmanýmý düþürmesin sana
Sanmýþtým seni balýðýn karnýsýn bir yunusum ben de

Ne iþim var þehir sende
Sokaklarýn bir günden bir güne "ne derdin var diye sormadý

Kim koymuþ bu sokaðýn adýný
Tam on ikiden vurmuþ...
Þeytandan ustaca piyon olarak kullanýyor kadýný bana bu sokak
Ahlakýmýn da öðütücüsü bu sokak
Deðirmen bu sokak gönlüme ve sevgilerime...beyazlýðýma
Yüzüm de çizgi çizgi yaralandý kirli rüzðarýyla
Adý üstünde bir deðirmen
Öðütür insaný
Un ufak edersin direnmezsem ey sokak
Sanmýþtým seni balýðýn karnýsýn bir yunusum ben de

Ne iþim var benim þehirde
"Þehir zehir" dememiþ miydin annem
"Þehir zehir"anne
Annesiz mi kalmýþ bu þehir anne
Allah düþmanýmý düþürmesin kötü niyetli þehirlere
Þehirdeyim bir deðirmen sokakta öðütülüyorum
En çok da gönlüm öðütülen
Bu yusuf gönle mýsýr oldu bu þehir
Lakin zindanlarýnda çürüyorum
Mýsýrýn zindanýnda þefkat
Ne þans bendeki

Bu sokakta çiçekler kirli
Kadýnlar arsýz
Rüzðar hýrsýz
Neden mü’min deðilsin dememe takýlýr ki bu sokak haksýz
Ýmdat çýðlýklarý fýþkýrýyor ona en yakýn denizin maviliðinden
Hala mü’min sanmasýn kendini bu sokak
En çok da gönlüm öðütülen o deðirmenlerde

Ne iþim vardý benim þehirde
Deðirmen sokak öðüttün beni
Hýrsýn deðirmende yok
Deðirmen sokak seni sevemedim

Dostlar bana
Hangi þehirde diye sormayýn bu deðirmen sokak
Þehirler olmuþ deðirmen anlayýn bunu yeter

Deðirmen sokaðýn diþleri var
Fareleri var ömrü yiyen
Gönlü alný yiyen...
Ne þans benim ki

Ýnsanlarýnda güler yüz yoksa gül gönle neye yarar þehirler
Farký varmý bir mü’min þehrin diðerinden
Sormayýn hangi þehirdedir
Bu kahrolasý deðirmen sokaðý sormayýn bile...

Ne iþim var benim þehirde
"Þehir zehir" dedi dinlemedim annemi
Þehirdeyim deðirmen sokaðýn karnýndayým
O kocaman balýðýn
Yunus deðil adý masum deðil bu balýk tekin deðil
Bu balýkta þefkat yok
Ne þans ama bendeki

Ne iþim vardý benim þehirde
"Þehir zehir" derdin annem
imrenilecek halim yok bu þehirde
Bu büyük öðütücüde
Arsýzlý hýrsýzlý sokaklarý var bu þehrin
Dualarýný esirgeme anne

Ne iþim var benim þehirde
"Þehir zehir" derdin annem
Anlamýyorum
Yaðmurlar daha da kirletiyor mu bu þehri ne
Yýllar yýlý
Öðütülüyorum
Deðirmen sokaktayým
Dünya zaten deðirmen
Öðütür insanlarý
Bir dertle öðütür
Deðirmen sokakta öðütülüyorum

Belki köle etmek için çaðýrýr þehirler köylüyü
Ne iþim var ki þehirde
Öðütücülüðü öðütücülük
Körlüðü körlük
Ne þans be
Sanmýþtým seni balýðýn karnýsýn bir yunusum ben de

Bir deðirmen sokaktayým
Ýmrenilecek halim yok
Mavi göðe mavi bakmaz
Deðirmen sokak
Ýmrenilecek halim yok
Þehir zehir derdin annem

"Þehir zehir" dir annem
Yýllar yýlý bu þehirdeyim
Sanki beni hýrsla boðmak isteyen nehirdeyim

Ne iþim olur benim þehir sende
"Þehir zehir" derdi annem
Þehir hiç derdimi görmedin
Þehir hep kem gözle baktýn ben köylüye

Ne iþim kaldý benim þehirde
"Þehir zehir"...niyeti zehirli sokaklarý var
En çok öðüttüklerinden biri alným biri de gönlüm bu sokaðýn
Þimdi ellerim deðil çiçek
Ýyi bir öðütücü deðirmen sokak
Baþka ne beklenir ki
Siyah saçlarým beyazladý
Gözümden akan yaðmurlarda
Saçým sakalým

Her emelini boþa çýkarýr þehirler köylünün
Ne iþim olur benim þehirde
"Þehir zehir" derdin annem
Gönlümdeki ýþýða da düþmanmýþ bu þehir
Gönlüme damlýyor zehir...
Gönlüme de sabrýma da düþman bu sokaðý
Ellerimin çiçeklerine de..
Eylül gibi rüzðarlarýyla gönlümü maðlup etti bir kaltak
Bu sokaðý bu þehrin dersin þeytanla ortak
Ne þans bendeki

Ne iþim olur benim þehirde anne
"Þehir de zehirdir" derdin anne
Neden hiç dinlemedim ki seni
Mutluluk görmedim
Öðütülüyorum hep Deðirmen sokakta
Bu kötü niyetli balýk yunus deðil þefkatsiz o öðütmek için yutmuþ beni
Ne þans bendeki
Sanmýþtým balýðýn karnýsýn bir yunusum ben de

Deðirmendir sokaklarý þehrin
Ey Deðirmen sokak
Güneþe bile ters döndürdün
Suya ekmeðe muhtaç etmemekle öðünmeye hakkýn yok senin

Ne iþim vardý benim þehirde
Öðütmedesin hep gönlümü Deðirmen sokak
Iþýðýmý etimi kemiðimi direncimi gençliðimi öðüttün
Çok hýrslýsýn gönlümü öðütmede deðirmen sokak
Nedense en çok da gönlümü öðütmede

Üstüne yok haber salmada yare
Seccademde bir çare
Özüme
Gözüme
Dizime
Kara yazýma
Solan yüzüme

Ne iþim vardý benim þehirlerde anne
Düþmandýr ateþ kadar gönlüme bu sokak
Cilvelendi durdu bir kaltak
Bu ibrahim gönül için oldu ateþ...
Hani ibrahimdin gönlüm ama yandýn
Tek tapýnmaz
Ýbrahim olan doðup batan güneþe
Yýkýldým anne
Dualarýný esirgeme anne

Ne iþim vardý benim þehirde
Günlerim inci deðil
Alným çiçekli deðil
Þu ahir zaman da kötü niyetli serinleyeceðim serin deniz deðil...

Anlayýn
Deðirmen sokak bir cehennem çadýrý oldu gönlüme
Ve paran yoksa "þehir zehir "
Paran olsa da baþka baþka kahrý var þehrin
Öðütüyor deðirmen sokak her gün beni
Nerede görülmüþ deðirmenin büyüttüðü
Anne olduðu
Ne iþim vardý benim þehirde
Ne iþim var benim þehirlerde yakup

Mü’min sanýp sýðýndýðým þehir
Ecdadýn gül gül süslediði gül þehir
Un etti Deðirmen sokaðýnda savurdu beni
Ýmrenmesin dostlar þehirli oluþuma
Hele þu sokaðýn gavurluðu yok mu...
Can damarýma saplanýyor
Ne iþim vardý benim þehirde
Ne iþim var benim þehirlerde yakup

Dualarla silinmiyor
Ýmana gelmiyor
Çok kara gavurluðu göz yaþlarýma da kayýtsýz..
Bu sokak niyeti en kirli nehir...
Ne iþim vardý benim þehirde
Sokaðý deðirmen
Meydanlarý tekin deðil
Tarihte kalmýþ baharýn þehir

Hep kirli akacak
Anlayýn
Bir aman vermez bu öksüz gönlüme
Ne þans bendeki
Ne iþim var benim þehirde
Zehri zehir

Ne iþim vardý benim þehir sende
Zehrin zehir
Güneþin bile cimri
"Þehir zehir" derdi annem
Mü’min yüzünü de göster bana mü’min þehir
Bana görülen gavur yüzün oldu
Sende zaman hep mi zehir...
Bir köylüyü tanýma ustasýsýn
Belli
Tilkinin tavuðu tanýdýðý kadar zifiri karanlýkta bile
Verdiðin acý ve çile

Balýk yemedi Yunusu lime lime yaptý beni þu Deðirmen sokak
Gönül gülüm de tüy tüy soldu
Anlayýn
Kuyularým yusufun kuyularýndan derin
Omuzumda aðýrlýðý göklerin
Ne þans bende ki diyorum anlamadým suçumu
Ne iþim var benim þehirlerde yakup

Ne iþim olur benim þehir sende
"Þehir zehir" derdi annem
Tarihte mi kaldý baharýn þehir

Geldi artýk þehirden kaçma zamaný
Sokak deðirmen
Þehir deðirmen
Ve gamla doldursun mu
Ahir zaman insaný

Dinlemedim annemi neden
Köyüm yeþil baþaðýmdý...
Tarihte kalmýþ baharýn þehir
Zehirsin zehir...
Hamdi Oruç


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.