Bakma güldüðüme içim yanýyor Yürekten yaralý vurgunum evlat Hayatýn tüm yükü omuzlarýmda Çökmüþüm bitmiþim yorgunum evlat . Beden yorgun düþmüþ yürek tekliyor Gözüm yollara bakýp ölüm bekliyor Her günüm dert üste derdi ekliyor Düþmüþüm gurbete sürgünüm evlat . Kurt ile kuþlarla dertleþip durdum Bak oldu bu gurbet vataným yurdum Gülmedim bir ömür dertlerle doldum Ben böyle yazýya dargýným evlat . Belkide imtahan bu çile bana Þükür eder dururum çilekeþ cana Dost düþman olmuþta,artýk insana Vefasýz kullara kýrgýným evlatt Yaþarken ölmüþüm yorgunum evlat KÜRÞAT TAÞDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
kürsat tasdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.