Belki de yokluðunda ; Yüreðimdi bedenime aðýr gelen... Ve maalesef hep sendin, Sensizliðin namlusunu, Yüreðimin þakaðýna dayayan.... Ama hep bendim, Namlunun karþýsýnda , Kýlý bile kýpýrdamadan, Yýkýlmadan,dimdik ayakta duran... Senin parmaðýn tetikte titrerken, Benim yüreðim namlunun ucunda, Özlemi doya doya yaþýyordu yar........ Yoksa sevgili,sen beni baþkalarý gibi Arkama bile bakmadan korkup kaçacaðýmý, Senden vazgeçeceðimi mi sandýn !!!! O zaman yanýldýn sevgili Çünkü seni herþeyi göze alan, Korkusuz ve sabýrlý bir yürekle sevdim yar... Ve unutma ki sevgili; Allah sabredenlerle beraberdir.......
Sosyal Medyada Paylaşın:
deli_doluyum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.