Kapat pencereleri içimdeki kýþ!
Yaðmur kokan akþam !
Bitti kýþ!
Þimdi düþ mevsimi saatleri..
Ayýþýðý sarmýþ!
Puanlý yýldýzlar dolaþýyor gecelerin eteklerini..
Ne garip her þey unutulmakta
Mor menekþelerin sümbüllerin kokusu
Unutulan binlerce hatýra anýlar arasýnda
Hayatýn ne tadý ne tuzu kaldý
Siliniyor hepsi her þey her çizgide baktýðýn aynalarda..
Her cümle yitik!
Kokusu uçmuþ, rengi solmuþ!
Tutsakdünyaya gelmiþ her canlý
Papatyalarl dolmuþ þu boþ arsanýn bile!
Diknli telle çevrili sýnýrý..
Ýmreniyorum
Þu sonsuzluða
Ne baþý var ne sonu
Dokunurmuþ gibi görünsede ucu
Þu yüce daðlara
Ne kadar baksanda uzaklara
Ne kadar gitsende o kadar gidiyor kaçýyor uzaklara
Her mevsime kafa tutup
Avunmaz yalanlarla
Bir düþ misali her akþam her sabah
Þafakta bir gül açmýþ pencere sanki
Kapýmýzý çalar
Bir yol ki
Bir çizgi sonsuzluk
Kýlýnçtan keskin kýýldan ince
Sonsuza kadar sonsuzluk
Bir gül bir gün açar pencermizde..... Elim sende!!
Nurten Ak Aygen
19.04. 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.