kelebek tozları

renklerine sürgün tüm denizlerin rüzgar sesiydim bir zamanlar
soluksuz tüm çýðlýklarýmda albatros düþümü
derinliðimde özgür ruhlu tuzlu bir nefestim seyir defterime...





dipsiz tüm uçurumlarla beslenen korkuyum bu aralar


neden diye gelmeyin üzerime
çekin ellerinizi hiçliðimden
ben bilmem
bilemem ruhum çarmýha gerilmiþken



mürekkebi daðýlmýþ her gecenin sabahý
ve tüm düþlerimin faili belli enkazýyým sessizce



aklým harabe
dilimde tüm harfler tutsak
dökülmüþ kerpiç bir duvarým inceden
bakýþlarým yerle bir seviþmelerim gibi



parmak uçlarýmda çocukluðum aðýr yaralý
içimdeki tüm boþluklarda adým adým sarmaþýklar
ellerimde rüzgarsýz kelebek tozlarý
dudaðýmda küskün bir þiir

.
.

filizlendikçe uykularým
karanlýk içer oldum gözlerindeki gecelerden



sokaklar giydim sen diye üzerime
yaðmurlar içtim sen diye þerefine
sen diye tüm þehirlerden hatta kendimden bile geçtim
ama sýrf senden geçemedim



sevmekti adýn sayfalar dolusu

tektin
ve sonsuza dektin...








ilhanaþýcýnisanikibinonaltý


Sosyal Medyada Paylaşın: