Kýþlar bahara erer sarý laleler güller Zülüf nazla aðarýr canana aðlar gönül Ab_ý revanda þevkle gül saçsa da bülbüller Ruhlar bedenden göçer yol bilmez deli gönül
Dosttan gelen aðuyu bal eyliyor dilinde Tek ikrarý sevda’ya gezer seher yelinde Tarumar gül bahçesi dikeni gül elinde Kefeni gurbet biçer gül bilmez deli gönül
Maziye yanar her an dili dilber havalý Sorsan kendide bilmez niye bahtla davalý Yüz kitapta okunsa cevap bulmaz ahvali Akýl zay olur kaçar hal bilmez deli gönül
Üveyikler þakýyor meneviþin tülüne Bahçede leylak moru hayal düþtü diline Varsýl günde uzanan eþin dostun eline Uzansa gamý seçer el bilmez deli gönül
Kudret kelamý yazmýþ kimseye söylenmez söz Güne aðarmaz gece tebessüme hasret göz Tohuma yeþil vermez kýrýlmýþ evrene öz Hasadý yanmýþ uçar çöl bilmez deli gönül
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mimi Canoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.