YAŞAMAK BENİM DE HAKKIM ANNE
Sensiz olmuyor anne
Neredeyim ben
Sokaklar boþalmýþ
Soðuk ve donmuþ
Ýnsanlar nerede, yoksa uzaydayým
- Öldü mü ? bu insanlar
Hani neredeler
Neye yarar yaþamak
Kimseyi görecek miyim
Beni görmez bu duvarlar bilirim
Ne zaman sokaðýn çöpüne dalsam
Ýsyanlarým doðar güneþ yerine
Ben buna layýk mýyým anne
Neden geldim bu dünyaya
Beni kimler býraktý bu yerlere mezbele
Ben burada mý ! Olmam lazým
Günahým neydi anne
Ben istemem mi sýcacýk bir odam olsun
Üstümde giyecekler kat kat elbiselerim
Mavi düðmeleri
Bir kedim bile olsa yeterdi
Benim de caným yok mu anne
Hak etmediðim bir þey bu
Ýnsanlýðým nerede
Neden ben buradayým, kimin ayýbý
Açlýk kader alýn yazým mý
Böyle insanlar da mý var mý burada
Kalamam bu dünyada
Ayaklarým toz oldu
Kolum da hiç kýpýrdamýyor anne
Islak yapýþýk gözlerim görmüyor artýk
Hiç kimseyi
Ellerim tir tir titriyor anne
Yalnýz kaldým ben bu dünyada
Belki son nefesimde
Seni anýyorum
Yaþamak arzusu var içimde
Anne
Yaþamak benim de hakkým
öyle deðil mi anne
Behçet Bük 1354/14.4.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.