anne dedim...anne, ses deðmedi sesime. mavi bir buza çarptý döndü indi tekrar yüreðime. üþüyorum þimdi, ne bahar ne yaz ýsýtýyor içimi. boncuk boncuk düþmüyorsa yaþým damla damla içimde kanadýðýndandýr. sokaklar, þehir, milyonlar, baðýrtýlar, çýðýrtýlar, homurtular duymuyorum, görmüyorum bile hep bir yaným eksik. hep bir yaným noksan annem, Hep bir yaným noksan... mayýs geliyor yine.... beklediðim zaman!!! dýþarýsý cývýl cývýl, renga renk. baharýn çiçekleri, yaþamýn neþesi kaynýyor her zerre. bense kapanmýþým eve köye, çýkmýyorum hiç bir yere. Sadece dua edebiliyorum annem, sadece dua. Dualarým seninle, dualarým seninle anne. emanetim ol emanetim ol Yaradanýma.
Sosyal Medyada Paylaşın:
niyazi yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.