memleketin bir köþesi gibi yüzümüz sevgili bayan Milena kederli ve hiç olmadýðý kadar kýrýlgan neyse ki sizin oralar uzak, neyse ki coþkusundan hiç bir þey kaybetmeyen denizleriniz var ve sahilleriniz uzun upuzun
sevgili bayan Milena bir sabahý yok bizim burada çocuklarýn bir yarýný delik deþik bütün yollar, caddeler kurþun deðmemiþ tek bir tek bina yok belki inanmayacaksýnýz ama; hayvanlar üþüþüyor yerdeki cesetlere kim bilir kimin evladý... yani yurdun dört bir yanýna cenazeler uðurlanýyor her gün, ama her gün anlýyorsunuz ya sevgili bayan Milena düzelir ama deðil mi ? hep böyle sürecek deðil ya
sesinizi duymayý ne çok isterdim þimdi yalnýzca sesinizi týpký ýrmak kenarýna kurulma isteði gibi bir mahkumun. görüyorsunuz ya, hiçbir þey eksilmiyor bencilliðinden insanýn..."
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.