BABA KOKUSU
Dün gece yanýma geldi Zeynebim
Dedi ki "Babacým geliþ sebebim"
Bu senin yataðýn çok hoþ oluyor
Nedendir? babalar güzel kokuyor
Þaþýrdým! Sorusu cevapsýz kaldý.
Kýzým da öylece hayrete daldý.
Dedim ki "Ey kuzum nerden bileyim"
Baba kokusunu nasýl diyeyim...
Benim de bir babam var imiþ amma...
Baba kokusunu kokladým sanma.
Ben daha bebekken rahmete ermiþ,
Bütün kokularý topraða vermiþ.
Bu yüzden gitmeye fýrsat kollarým
Varýnca köyüme toprak koklarým
Sanýrým toprakta babam kokuyor
Onun özlemleri yürek yakýyor
Ne hoþ bir kelime lakin sormayýn
Bu ayýp deðildir yüze vurmayýn
O güzel insana baba demedim
Ben dünyada baba yüzü görmedim
Eller babasýyla sefa sürerken
Mutluluk baðýna dertsiz girerken
O bahçede lale gülü derdiler
Kalan köklerini bana verdiler
Anlamadý tabi sabinin aklý
Kim bilir gönlünde ne sýrlar saklý
Dedi "Babacým rahmet ne ise...
Sakýn gitme ona sana gelirse"
Gidersen ben seni nasýl koklarým
Yýkýlýr hayalim tüm duygularým
Dedim ki "Yavrucum rahmeti rahman
Gidilir elbette gelince zaman"...
Sen dualar eyle yüce ALLAHA
Eriþtirsin bizi sonsuz felaha
Sarýlýp kýzýmla beraber yattýk
Kokumuzu sevgi içine kattýk
ANLADIM
Babalar mis, çocuk çiçek kokarmýþ
Babasýzlýk; Çocuk ondan korkarmýþ Salih Özel (Evreni)