Ben karamsar bir muallim,
kendi nefsime ders veren.
Vicdanýn suskun bir alim,
Bedenim çýplak hidayete eren.
Çocuklarýmdan birini sattým,
Adý tamahkardý,isyankardý,
Kabuslarým yaparaktý,sözlerimle yaktým,
Fani adalet kiralýktý,beleþ satýldý.
Zamaýnýn kýyýsý dipsiz uçurum,
Allahtan,ipe baðlýydým,
Yoksa aþaðý yuvarlanacaktým.
Fazla merak ateþli yurdum,
Þükür Rabba yalnýz kalacaktým.
Fýrtýna baþladý,talih kuþum lodosa kapýldý,
Yorgun þair aðlayarak büyüdü,
Ýman güneþim parlak kalemgahtý,
Önceki hayatým baþýboþ bir virgüldü.
Dünya baðým aþk-ý müharibeydi kesildi,
Darbey-i ruhuma derman Esmaü’l Hüsna,
Duygularým yakýn mesafeden yere serildi,
Kavuþturun beni Rahman huzuruna.
Paslý mýzraklar kanayan yarama saplandý,
Þifelendi huzura giden yollarým,
Duvarlarým kin ve öfkeyle kaplandý,
Çalýndý kýzýma yazdýðým mektuplarýrm.