AĞLAYARAK SUSMAK

Sesli aðlayandan deðil de
Sessizce içine bastýrarak aðlayandan
’Kork’ derdi babam hep
Þimdi þimdi anlýyorum..
Yavaþ yavaþ...
Kalbim býktým artýk ;
Yeter dercesine atýyordu hep...
Üst üste gelenlerden kaçmak istiyordum oysa ki..
Sanki býrakýyorlarmýþ gibi yakamý...
Sýr küpü ola ola
Dert küpü olmayý öðrendim...
Çok erkenken
Atmak istemiyordu artýk kalbim...
Boþver , kim için, niçin yaþýyorsun
Þu hayat denen ölümlü dünyada
Dercesine acýtýyordu sanki..
Arada da sýzlýyordu
Ama aldýran kim...
Tutamýyorum artýk içimdekileri
Söküp atmak istiyorum yüreðimi
Aðýr geliyor anlatamýyorum ki...

Küçücük mutluluklar bile fazla sanki bana...
Verdiði mutluluklarý hayat
Geri alýyorum dercesine....
Yine yerini hüzünlere býrakýyordu,
Akýtýyordu yaþlarýný bir sel gibi
Topraða....
Toprakta artýk aðýrlaþtý sanki...
O da taþýyamýyorum diyor sanki...

Zaten yaþamak dediðin nedir ki?
Ufak mutluluklar dizini....
Ufak diyorum çünkü
Büyükleri taþýyacak kadar kalbim yok ki benim...
Sonrasý aðýr geliyor yaþamýma
Tanýmadým hiç büyük mutluluklarý
Nasýl olur da bilmem....

Zaten yaþamak neye göre ki?
Yaþamak, yaþamak olmadýktan sonra
Deðil mi ki?
Aðlarken susmak mý daha iyi ki?


Sosyal Medyada Paylaşın: