Saka kuþu havlamaz Köpek miyavlamaz Asýl azar; bal kokarsa Kuþburnuna gül aþýlanýp Yediveren açsa Dal kýrýlýp aþý unutulursa; Kuþburnu yeniden çoðalýr Asýl yedi kat ötelerden bir yol bulup Toprakla taçlanýr Filizlenip yapraklanýr Asrýn ötesinden uzanan tohumlar Aðaç olup yeniden çiçek açar Arýlar özünden bal toplar Saka kuþu kafeste Öter þaheste þaheste.. Hiç görmediði ormana Bilmediði diyarlara Özündeki varlýkla Sesi evrenin tellerinde Kafesin kapýsý açýlýnca Saka kuþu fýrlar Gökyüzüne kanat açar Bir aðaca konar Evrenin týnýsý dilinde Þimdi kendisi oldu iþte...
Sosyal Medyada Paylaşın:
meral 0prukçu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.