Geçtim, Kül mevsimi bir aþkýn yangýnýndan/ da/ savruldum kendi küllerimin is kokulu günaydýnlarýnda martýlarýn kanat çýrpýslarýndan bir tufanda.. Geçtim, bahara gülümseyen çocuk rengi gözlerden/ de/ sarýldým kanayan yanlarýmla, kanatlarý kanatýlmýþ kuþlar misali gözleri yaðmurlarý aðlatan çocuk gözleri renginde gecelere.. Geçtim; geçtim, diye diye ara sokaklarýndan büyük caddelerine varana kadar bütün sancýlarýndan yokluðunun... Geçtim, geçtim senden/ de/ hep sana vardým..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yunus Emre Suci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.