Gecenin soğuk yanı

Gecenin baþka bir yüzü de varmýþ
yalnýz kalýnca öðreniyor insan
karanlýktan, sessizlikten ibaret deðilmiþ
bir de soðuk yaný varmýþ

çýplak bedenimle yattýðým
gece kadar soðuk betonda
geceden daha soðuk
bir el dokunuyor omzuma

soðuk yorganýmý atýyorum üzerimden
saat onda diyor gardiyan
çýldýrýyorum aniden, sataþýyorum küfrediyorum
sonra ansýzýn bir kaç damla akýyor gözlerimden

ilk defa iyi davranýyor gardiyanlar
sigara veriyorlar , çay veriyorlar, kahvaltý da yapýyorum
gidip duþ dahi alýyorum
yaþamak güzel þey diye düþünüyorum

yeni kýyafetlerde getirmiþler
beyaz, hiç böylesine beyaz giymemiþtim
küçük adýmlarla yürüyorum
ayaðýmda prangalar

gökyüzünü, aðaçlarý, kuþlarý görüyorum
yaþamak için iki cadde daha var
yollar tükenmesin istiyorum
yaþamak için bir cadde daha var

hiç böylesi bir kalabalýk görmedim
nede çok insan varmýþ yada insaným diyen
yanýmda dua eden susmak bilmiyor
duymamazlýktan geliyorum onu

yaþamak için üç adým daha var
neden herkes haykýrýþta
iki adým daha var yaþamak için
yaþadýklarým yaðmur damlasý gibi
düþüyor gözlerimden
yaþamak, doyasýya yaþamak için bir adým daha var

son sözün nedir diyen bir ses
boynuma geçirilen bir ip
sadece gülümsüyorum
artýk duymuyorum haykýrýþlarý...


Sosyal Medyada Paylaşın: