Sen gelmeden önce,
Senden önce parfümünün kokusu gelir mahalleme,
Sonra ise ayak seslerin,
Sessizlik sarar etrafý,
Yani baþka seslere saðýr,
Etrafa kör olurum,perde gibi inersin gözlerime.
Üzerine bastýðýn taþ toprak erir ayaklarýnýn altýnda,
Ýncecik belin,görünmez bile yere düþen yansýmasýnda.
Gölgen bile bir baþka güzel.
Tanrýya,
Þükür secdesine varýr sanki,bütün alemi beþer,
Böyle bir afet yarattýðýna.
Senin bu güzelliðin tesadüf eseri olamaz,
Seni gören ister istemez kelimeyi þehadet getirir.
Ey afeti-can,seni Allah’tan baþkasý yaratamaz,
Ýnan bana ressam,bu resmin karþýsýnda rükuya eðilir.
Her bakýþýn bir cemre gibi,
Ruhuma bahar gelir,yüzünü her bana çevirdiðinde.
Ölü topraðýný atar yüreðim,hasat zamaný misali,
Ellerimi tuttuðunda,bana dokunduðunda,
Yeniden baþlýyorum hayata,yaþamaya.