Bir önceki mektupta biraz bahsettim ama
Senden bile ses seda çýkmadý aslan Ali’m
Anan o gün bu gündür hiç girmedi odama
Bir kez olsun yüzüme bakmadý aslan Ali’m
Ahýrda çýkmam inan her haftanýn beþ günü
Kalan iki gün ise temizlik ve iþ günü
Dýþarýda kar yaðmýþ gece uzun kýþ günü
Yataðýna gittim de sokmadý aslan Ali’m
Mecbur kaldým be oðlum ayýpsa da söylemek
Artýk midem almýyor çay peynir kuru ekmek
Yemin olsun piþmiyor evde bir kaþýk yemek
Birkaç tane çið köfte sýkmadý aslan Ali’m
Yemek yapsýn diyerek almýþtým pancar pezik
Kafama atýverdi neymiþ efendim… Ezik!
Ýki altýn küpeyle birde burma bilezik
Aldým ama inattan takmadý aslan Ali’m
Bir gün þehre gitmiþtim öðleye kadar yatmýþ
Uyanýnca kuzuyu tutmuþ sürüye katmýþ
Anlamadým be oðlum bu nasýl bir inatmýþ
Kepçe bile getirdim yýkmadý aslan Ali’m
Ne yapmalý bilmem ki bunlardan baþka daha
Yataða bekliyorum her akþamdan sabaha
Sonra kalkýp da bana demeyesin aman ha
Babam bile diþini sýkmadý aslan Ali’m
El insaf be oðlum ben de caným, beþerim
Akþam sabah demeden mal peþinde koþarým
Günah benden gitti bak anan demez boþarým
Bana zulüm etmekten býkmadý aslan Ali’m
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.