seni seviyorum dediðinde yanký yapýyordu nefretin alttan çýkan laflarýný duymayacak kadar saðýrdýn sarýldýðýnda senden baþkasýný sevemem dediðinde sýrtýmý sývazlarken nerem den vururum diye yer arayan ellerimi tutarken týrnaklarýmý nasýl sökerim diye düþünen biraz güldüðümde huzursuz olan nasýl üzerim diye geceleri uykusuz kalan bir bu yana bir bu yana koþturan dua ederken beddua nýn dua oldunu savunan sendin güle güle git derken bir daha kine toprakta göreyim diye her sabah o umutla uyanman her gereksiz sayfalarda seni görüyorum deyip kendine yer edinen sendin huzuru mutsuzlukta bulan sendin kendine bile öfkelenen sensin sen önce kendini sev
Sosyal Medyada Paylaşın:
maksut pehlivan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.