Acý çekmenin gökküþaðý halindeyim Bazen mavi bazen kýrmýzý benim acýlarým öylece bakýyorum hayata geçip gitmesine aldýrmadan bi yerler var biliyorum sanki bir kaldýrým ötesi, bir kapý eþiði geçemiyorum sakinim þuan yaþama duyduðum özlemim gibi nefes alýyor gibi sallýyor gibi dünyanýn bütün eksenlerini ve avuçlarým kan kýrmýzý gök kuþaðý altýnda siliyorum enlemleri ve boylamlarý çýplak býrakýyorum dünyanýn bütün yönlerini
sana uyanamadýðým her sabah ölüyor renklerim Tanrým daha ne kadar ne kadar renklenecek yüzüm istemiyorum yaðmur yaðmasýn elimde bir siyah boya her yer dipsiz bir hüzün
geceyi karalýyorum siyah boyalarla yýldýzlarý tek tek ben yerleþtiriyorum acýlarýmýn gök kuþaðý renkleri bu aralar hiç sevmiyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
can1975 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.