KIRDILAR BENİ
Yürüdüm bir zaman dikenli yolda
Dermaným kalmadý kýrýlan kolda
Bedenim periþan garip bir halda
Ah ile vah ile kýrdýlar beni.
Bir düzen kurdular buzlar daðýndan
Yediler, içtiler, yetim malýndan
Kýrdýlar fidaný körpe dalýndan
Zalimin zulmüyle kýrdýlar beni.
Hak, hukuk dediler ahkam kestiler
Tipi, boran olup ayaz estiler
Daraðacýn kurup bizi astýlar
Alkýþ tutmaz diye kýrdýlar beni.
Hakim tepelere mevzi kurdular
Okuyup künyemi sual sordular
Yüzüme gözüme yumruk vurdular
Küçük düþürdüler kýrdýlar beni.
Beytül maldan çalýp çalýp yediler
Devlet kasasýndan haraç verdiler
Gelmez olsun bunlar nerden geldiler
Dilin uzun diye kýrdýlar beni.
Kul Seyyah anlatýr bozuk düzeni
Kimseler görmüyor olup biteni
Görmedim gardaþým halký seveni
Sen bilmezsin diye kýrdýlar beni..
Kul Seyyah
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.