Ben saçlarýnýn rüzgârýyým...
Issýz çölleri,
Dað doruklarýný,
Deniz kýyýlarýný aþýp,
Kendi þarkýmla esip geldim yanýna.
Geçtiðim yerlerin renklerini,
Mevsimlerin tatlarýný,
Okunmamýþ öykülerini getirdim
Kendi ellerimle...
Ne güzel þaþýrdýn !...
Ne güzel güldün öyle.
Geceyi kovdu,
Adeta gözlerime doðdu sanki güneþ.
Sayende daðýldý,
Küme küme, keder sisi bulutlarým
Sesini kýstým hüzzamýn,nihaventin
Bak !
Eskisi gibi aðlamýyor artýk þarkýlarým.
Ey aziz sevgili...
Iþýðýmý ýþýðýnla ,
El kadar kalbimi kalbinle birleþtir.
Birleþtir ki ,
Rüzgârým aþktan bir hale örsün baþýmýza...
Dilek USTA