ben bu hengameler arasýnda gedip geliyon Özleme, özlemler içinde dönüp bi defacýk bile bakamadan sadaca önümden yeyebiliyon o da guru-deri peyniri mubarek boðazýmý bile garakdýrdý kaþ bardak su iþdim bilmeyon..
bizim gýz da Allah ne verdiyse tabaðý zeytinyaðýynan doldurmuþ Allan onarca(ðý) iþde niyeyse iri-yeþil bi zeytini gözüme kesdirdim çatalýnýnan bir iki uðraþdým bu sefte tamam deyon zeytin fýrtýyo
tabaðýn içinde bir-kaþ tur attýrdýkdan sonura zeytin pýrtdý, bu sefte de tabakdan ziniye sýçradý içimden “hinci çatalý kesin zipledim” deyon narasýn gardaþýýým.. gene garavana bir iki hamle derkene sýkýþdýrdým bi köþeye hinci gaþcak yerin galmadý gari son bi atak daa
ne ðezer, net(i)çe gene mafiþ, gene p(f)iyasgo ya kayýyo olmadýk bi yanna gediyo ya da patanaþ yapan gamyon tekeri ðibi olduðu yerde fýrýl fýrýl dönüyo amma.. yað gaygan öyle olmasa pelvannar haþgaþ yaðý sürer öyle demi ya da çatalýn ucu kütüdü yalan söylemeyen hinci valla orasýný bilemecen,
zorda galan kedinin köpeðe hýþardýðý ðibi her seftesinde elimizden gaçýrdýk bi türlü galebe çalamadýk …. zeytini
yalýnýz benim asabým oldukcana bozuk býrak gülmeyi, nefesini dutdu çoluk-çocuk soluk almayý bile aklýnýn ucundan geçirmeyo kimse emme bütün gözler benim çatalýn ucunda “hu çatal bi ziplense zeytin yakalansa da hu iþgence bitse” deye dova ediyollar belli nayeti biz gene elden gaçýrdýk yeþil zeytini
… Gara dayý efendi iki barnaðýynan dutdu benim yeþil zeytini önþe bana uzatdý alayýn deye uzadýnca elimi zembelek atmýþ ðibi adam yangýndan mal gaçýrýyomuþ gibi çevik bi hamleynen aðzýna atma(z) mý
þerefsiz mehruh! geviþini gösdere-gösdere “-len gara yeðen býrak ..ýna ðodumun hu fanteziliði yauu adam gibi elininen al ye hunu biz köylüyüz, o(ð)lum gorkma kimse seni gýnamaz zufrada iki gýçý-ðýrýk gancýk garý var deye hemi de ne demiþler alýþmadýk gýþda don durmaz”
“-bak zeytin böyle yenir sen gakmýþ Fýransýz gaþþýðýynan Alaman herzesi yeyon ben senin uruhunu bilirin sen de o aselet yok! alt tarafýn anan sarýmsak-boban sovan sen daha dünkü bok, ne oldun da ne oluyon sen kiiim, çatalýnan zeytin yemek kim kendini ne bok sanýyon a gapberif, namýkör aynaya bak boyunu gör”
daha bi sürrü biþiyler dedi ne dediðini duyduðum mu var.. bi de göt cebinden çýkarýp da ayna uzatmaz mý alýp yere çarpasýn ay oðlan emme bilemeyon irengim penbe miydi, mor muydu kül müydü, boz muydu Özlem ordamýydý, ve hepsinden can alýcý nokdasý halýmý görüyomuydu ooff off
öldüm, bittim mahf oldum terledim, eridim gahroldum Gara döyüsün gaflarýndan periþan oldum vel hasýl açcýk da cehaletimin gurbaný oldum
bereket versin Özlem.. Özlem hemen devreye girdi dayýsýný azarladý hemi de nassý! “-dayýcýðým tabakdaki zeytinyaðýnýn çok olduðundan herhalde çatalýn ucu da kütelmiþ olur böyle þeyler lütven uzatma” dedi
bi sevinþ gapladý ki içimi o kadak olu(r) þükür etdim valla aklýmda o döyüsün dediklerinin zerresi yok..
sonura yerinden bi hýþýmýnan gakýp “-gayfanýz varýsa ben bi gayfa içebilir miyim …
kimsenin biþi demesine fýrsant bile vermeden “-ya da bende nesgayfa var getireyim beraber gidelim” dedi bizim gýzýnan barabar çýkdýlar evden sinirli sinirli getdiler ne demeðise nesgayfe getirmeye orta malledeki dayýsý gilin eve ben ha deyinþe kendime gelemedim kimsenin sesi-soluðu çýkmadý ebi-cetdi esamesi okunmadý
neçe sonura bizim sütlü nesgayfalar geldi emme dat dökmedi fazla sürmedi musafirler de gakdýlar ebem bile onnarý hayada gadar savýþdýrdý bizim gýzda onnarýnan getdi uðurladý geldi..
Özlemin hanýmefendiliði, anlayýþý, galenderliði ille de ðözelliði geyimi-guþamý gonuþmasý kültürü, göreseði ha bire annadýyo gari “dur” deyecen “ben zati havasýn” ya! dediklerinin hepiciðini beþ falasýynan biliyon zati ben gonuþmayýnca gukguluða getdi ardý sýra bakýyo baybay ediyo
ikindin üzeri güneþde bi vuruyo ku gýpgýzýl ýldýr ýldýr bakýr çalýðý etrafda nar çiçe aþmýþ gibi buðarada ben kendimi gapdýrmýþýyýn hâlâ “Özlemin dudak boyasý ne renk” deye düþünüyon dönüp bi defa bile bakamadým ki anasýna sattýmýn aklýma geldi sütlü nesgayfa gupasý elime aldým, cama dooru dutdum dudaklarýnýn izine bakdým bek biþiy görünmeyo “-þükür dedim” .. “-þükür boya-moya sürmeyo”
gene de þeytan dürtdü oradaký su ilekesine bakdým olmadý dilimin ucuynan dokandým dat-mat yok höyle her bi tarafýný yalayalak dolandým acý bile caným sýkýldý “boya acý olmamý” bi de içini höyle barnaðýnan siler gibi diliminen sile-süpüre yaladým baya bildiðin bardak emme.. o acýlýk hala var … “eyi de neye boyarlar ký”
duralakdan bizim gýz geri ðeldi ha bire Özlemden bahsediyo Özlem hep beni gonuþmuþ, “-abin çok efendi” demiþ “-çok terbiyeli” demiþ, “-okuyor mu” deye sormuþ “-dayým çok kaba, çok üzüldüm” demiþ “-abin lütven üzülmesin” demiþ dayýsýna çok gýzmýþ “kültürsüz” deye “kaba herif” demiþ
“-ne kadar gözel, ne ðadar anlayýþlý nassý bi hanýmefendi görüyon mu nassý aðýrbaþlý, ne ðadar olgun deði mi”dedi “-ne ðadar akýllý-uslu” beni daha fazla üzgün görmemek uçu nesgayfa almaya ðetmiþ gedip gelesiye dek dayýsýna söylenmiþ, gahretmiþ
“-dayýsýna gýzgýsýndan, o ðadak emek verdi de ben iki gupa içer deyodum bi gupa nesgayfa bile iþmedi” dedi “-ne sen iþdin, ne de bi baþgasý iþdi dayýsý gökgörmedikden baþgasý da iþmedi” . … … ….. ….
sabýnýnan sürtü-sürtüvüdüm a(ð)zýmý yüzümü ovu-ovudum bulaþýk deterjannarýynan bulaþýk bezleriynen filen emme ý-ýýh! öðüre-öðüre bi hal oldum öðümekden boðazým gurudu gözlerim gan çanaðý aklýma geldikce kansýrýyon, tükürüyon emme faydasýz,
ne aðzýmdan acý, ne yüzümdeki sýyrýklar eyileþdi burnumdam koku ðetmedi bi hafta file hep böyle ne biþiy yeyebiliyon ne de içebiliyon boðazýmdan biþiy geþmeyoru ki
DÝPNOT
hengame: karýþýklýk, kargaþa garakmak / karakmak : boðazýna durmak, boðazýndan geçmemek, öksürüðe karmak hýþarmak: meydan okuma, kavgaya davet, kavga etmek, kavgaya zorlamak, herze: b.., pislik, gereksiz söz ya da davranýþ kalender: yufka, yufka yürekli, hoþgörülü, nazik, ince öðümek, öðürmek: þiddetli þekilde kusacak gibi olmak ancak; kusamamak
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.