Ben seni özledikçe ne kadar suskunlaþtýðýmý,
Ne kadar çok kabuðuma çekilip daraldýðýmý anladým bugün.
Özleminin çýð gibi büyürken içimde,
Bir yanardað misali içimi yakýp kavurmasý ne tezatlýk deðil mi?
Biri koca bir buz kütlesi,biri yakýp kavuran ateþ parçasý halbuki.
Ben seni özledikçe saçmalýyorum bir de biliyor musun?
Hiç bir þeyi yerli yerinde yapamýyorum.
Hiç bir þeyi olmasý gereken yere koyamýyorum.
Daðýlýyorum,daðýtýyorum yani anlayacaðýn
Bazen bu karmaþada kendimi bile bulamýyorum.
Ben seni özledikçe kilit vuruluyor ayaklarýma
Ne sana gelebiliyorum,ne de gel diyebiliyorum.
Suskunluðuma çekiliyor bütün bedenim.
Avazým çýktýðý kadar seslenmek istesem de
Olmuyor,,,ben seni sessizce özlüyorum....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.