20.3.2017 12:17:03
[ italik ]Zor zamanlardan geçiyoruz,
tipili boranlı,ayazlardan,
saçaklardaki sarkıtlar gibi asılı,
içimizin intiharları...
.
Kış uykusuna yatırdığımız suslarımız uyanıyor,
baharın canına yürüyen kanla,
en son baharda görmüştüm,
gül dalında seranatta,
bülbülle yarışıyordu şakıyışın.
.
Hangi mevsimi giysem üşüyeceğim,
hangi renge bürünsem görüneceğim,
beyazda giysem,karada giysem geceyim.
sonra nedendir,amaan boş ver diyorum.
nasılsa öleceğim.
.
Ne yana baksam izin var,
ya bakışın kalmış kapının kolunda,
yada ayak izlerin eşiklikte,
ellerin ellerin dokunmuş belli,
her yer nizam ve intizam içinde,
.
Sükut sus olmuş lisanda,
sabır taşı çatlamış,
ataşın içindesin,
buz dağını erittinde,
yinede çözülmedin,
sen hala buz...
Yunus Ça./
