burda ışıklar tek tek sönüyor
biraz uyusam
şimdilik ölüm var hayat yok
bak ben de ölüyorum
orda bir yaşamak dursun
orda bir susmak
çayı ve kitapları kap gel
şimdilik duman var ateş yok
bu masanın
bu duvarların canı yarım porsiyon
bu evin bir kalbi yok
hani şiir yazan huzura ererdi
hani bir cümleyi harflerinden soyarken
kapının deliğinden sızmazdı ölüm içeri
oysa ağlamak var gülmek yok
bir taş zamana hesap soruyor şimdi
yarası var kabuğu yok
kalbimde açan bütün acılar tanrı misafiri
ve biz yaşamak zorundaydık
çünkü ölenlere sözümüz var
çünkü biz gülen Narin'ler doğurduk
ağlayan dereler, çayırlar değil
kalbimiz çalışırsa seyrediyoruz arada
burda savaş var barış yok
bak çocuklar tek tek ölüyor
ben de ölüyorum dur az kaldı
ışığı kapat üzerimi sevgiyle ört
orda bir yaşamak dursun
orda bir kalp ağrısı
çayını yudumla
hayrını gör kitapların
cevapsız son çağrısı bak ah'ların
yüzleş artık kalbindeki acıyla

♧m.g♧