[ italik ]


ne adım,
ne de tadım kaldı dilimde
tuzum,
mavim, denizim rotasız rüzgar şimdi
ne sığlığıma liman, ne de adamlığıma fener olabildim




ah can sızım…
sen ki,
sızıma sancısında can, canıma pıhtısında kandın
ah alın yazım… bil ki, sana uzanan nasırlı yollarıma
gülünde diken olsan da dikeninde hep derin bir “ah”tın




sınırım
önce tanrı sonra sendin aşk ve nefeste
ne artık sığabiliyor, ne de kanat çırpabiliyor göğüm hiçbir kafeste
aklım erse de, ermese de, geçit verse de vermese de sırata benliğim,
sınırsızlığımda daimi sınır, inançsızlığımda da inançtı hep senliğim




bulutlardan
yağmur sağdım, yağmurlardan ateş kardım
aşkı yalnız sen, bizi çokça aşk sandım… aldandım
bırak peşimi artık gideyim malum ayrılık bekletilmez
ben sana karış karış toprak, sende bana kanat kanat gökyüzü ol gayrı…









ilhanaşıcınisanikibinondokuz[ /italik ]