elinde güller ve kitaplar
yeryüzünde vakur yürüyorsun
şem ve çerağ içinde evren
ah bu aydınlık fanuslar içinde sen
fanuslar fanuslar fanuslar

sen sevdaya divane
ben şem ateşlerine pervane
kadeh ateş ve dudak
şem ve çerağ ah bu har
zaferan çiçekleri gibi sonbahar

uzun yolların aynalarında kadınlar
karanfil zaferan şebboy baharda çiçeğe durmuş ağlayan gelin
gül üzerine düşen çiğ tanesiymiş meğer sevda
anlık şafak renklerinde yaşanıp biten
taçlar ve külahlar geçicidir ey gönül
yeryüzünde vakur yürü

elinde güller ve kitaplar
yasemin kokulu teninde vedalar
çiçekler duyguların ve hayallerin dili
aşığın kanlı gözyaşı lalezarlarda
zaferan çiçekleri sonbaharda açar sevgili
sarı bir mendil sallarsın biten sevilere

sana buhur meryemli şiiler yazamadım
yedi beyzadan beyazlıklar getiremedim
bundan mıdır sevdamın baharlarında
mor ve beyaz leylakların açılışı
sen ve ben toprağa aitiz sadece sevgili
çiçeklerin diliyle severiz her şiiri

elinde güller ve laleler risalesi
yeryüzünde vakur yürüyelim

Ömriye KARATAŞ
24.01.2019