Derin okur, derin yaşarım.
Kelimenin kıyısında değil, anlamın uçurum kenarında gezinirim.
Yüzeyselliğe alerjim var; parlatılmış cümlelerle değil, çizilmiş ruhlarla ilgilenirim.
Kah gülümseyen bir paragrafta, kah iç çekişen bir satırda kaybolurum.
Çünkü bazıları okur geçer, bazılarıysa geçtikçe okur…
Ben ikincisindenim.
Okumak benim için görmemek değil, içine düşmek meselesi. Düştüğümde an olur ağlarım hiç utanmam. Şairine vurulur, vurulduğum yerden kımıldayamam.
Yani sırf harfleri değil, aradaki sessizliği de deşerim.
Bana göre kelimeler, giydirilmiş duygular değil; soyulmuş yaralardır.
Görünene değil, gizlenene inanırım.
Bir kitapta bir kırılma sesi duyarsam, kendi içimde de bir yer çatlar.
Ben yaşadığımı okumam, okuduğumu yaşarım.
Bazı satırlar sadece gözle değil, kalple üstü çizilerek geçilir. İyi bilirim.