haydar06
21.5.2010 10:56:30Satırlarımı son kez yüreğine eğip sana yazıyorum. Yoksun işte.Bir avuç güneşle gelsen karanlıklarıma Cümlelerim bile değişti sensizliğin vurgun saatlerinde. Herşey anlamsız herşey kapkaranlık. Seninle gülümseyen satırlarım bak şimdi yokluğunda karamsarılığa büründü "Hayatımın hiç bir karesinde sevgi olmamıştı. Sevgi zannetmiştim yalanları umut zannetmiştim
karanlıkları. Hep severken terkedildim hep gülümserken acıya yenildim. Belki de sevilmeyi haketmedim ben. Belki de hiçbir zaman sevginin sofrasında gülüşlerimle nefes alamayacağım."
Şimdi bu yazıyı okuyupta çok karamsarsın deme bana. Sensizlikte çektiğim acıları bilemezsin. Sanma senin yokluğundan kanayan yaralarımın sancı değil çektiklerim. Dört duvar yalnızlığı arasında nefes alan yüreğimin çığlıklarıdır hissediklerim. Hani senin düşlerinde gökyüzüne kanatlanmayı öğretecektin bana ? Hani gözlerimin renginden gökyüzünü " mutluluğa " boyamayı öğretecektin ? Şimdi yalnızlığa demlenmiş yokluğunla başbaşayım. Sevgiyi haketmeyen yüreğimle sesinden gelecek ılık rüzgarları bekliyorum odamda. Yokluğun kanıyor içimde yetimliğin ağlıyor gözbebeklerimde....
Yazan kaleminiz hiç durmasın bizlerde okuyalım şiirlerinizi.
Yüreğinize sağlık.
Saygılarımla.
Şiir Bilgi
