Burak Taş
3.8.2007 11:46:27Bende Romeo; saf duyguların sembolüydü.Ama öldürmem gerekti Romeo'yu.Neden mi?Çünkü yeri yok onun gibilerin bu dünyada.Ama şunu bilmeniz gerekir; 'Birileri gidiyorsa bu birileri geldiği içindir!'Çok sevdiğim bir laftır bu.Bir de insanın kadere inancının olması gerekir.Sevdiğim biri vardı.Bana karşı başından beri hiçbirşey hissetmediğini söyledi.Kendini zorladığını ama olmadığını falan.Ne kadar komik değil mi?Zorla güzellik olmayacağını bilecek kadar aklım var Allaha şükür:)Ama yinede onun bana kattığı güzellikleri görmezlikten gelemem.Ve şimdi burada 'Ona' bu satırlarla teşekkür ederken, hayat çizgisinde istikrara kavuşmasını ve garanti mutlulukların onu bulmasını dilerim.Ben ne mi yapacağım?Bu biraz da size bağlı:) Şaka bir tarafa bundan sonra düzyazıya ağırlık vereceğim.Son yazdığım şeylerei pek birşeye benzetemiyorum da o yüzden...Herkese hayal ettiği gibi bir hayat temennisiyle bitiriyorum yorumumu.Görüşmek üzere...
Şiir Bilgi
