Beklemekten ayı yılı şaşırdım
Vade tamam olanda mı gelecen
Kervanımı sarp dağlardan aşırdım
Diz takatsiz kalanda mı gelecen

Sevdamıza iç çekerek bakanlar
Her fırsatta bizi bize takanlar
Ara vurup gönlümüzü yıkanlar
Üstümüze gülende mi gelecen

Sakız olduk el âlemin dilinde
Ozanların mızrabında telinde
Sensiz boynu bükük gurbet elinde
Şu gül benzim solanda mı gelecen

Umut ettim vuslat nasip olmadı
Gözlemekten gözde ferim kalmadı
Çektiğimiz çile kahır dolmadı
Göze perde gelende mi gelecen

Gönlüm hasret o cenneti kokuna
Dilerim ki rahmet cana dokuna
Bu can dayanır mı hicran okuna
Yüreğimi delende mi gelecen

Hasretinle oldum deli divane
Kendi eksenimde oldum pervane
Ya gel ya git bilmem benle davan ne
Saçlarımı yolanda mı gelecen

Bu sevdaya düşen olurmuş çalık
Velhasıl sonunda olur hocalık
Yaş kemale erdi gayri kocalık
Kapımızı çalanda mı gelecen

Bunca yıldır kürek çektim boşa mı?
Onca dil döküşüm kalbi taşa mı?
Mizani’ye zehir ettin yaşamı
Bir başıma ölende mi gelecen

Ozan Mizani (Taner Karataş) 24.02.2016